negen vaten…

Standard

…of pintjes, dat kan ook. In elk geval: genoeg voor een licht gevoel van pret in mijn hoofd.
Dat voor het korte verhaal. De lange versie is (uiteraard) boeiender en volgt wel nu:

18:00u: Vader belt zijn oudste zoon. Of de laatste niet “eventjes” iets mee gaat eten. Geweldig plan! Aangekomen bij Tang’s blijkt Ph., een collega des vaders er ook bij te zien. Reeds gezien en goed gekeurd. Gezellig eten en wat praten.
Na de (h e e r l i j k e) Tepan Yaki kip onszelve verplaatst naar het MechelsPlein. Ganz toll aldaar, ware het niet dat vaderlief persé naar de Zeppos wou. “Joa, want ik heb daar afgesproken…” Einde discussie. Niets tegen de Zeppos, maar toevallig zat er net teveel volk op het terras (of waren er wederom te weinig stoelen). Binnen gezeten tot J. eraan kwam. Dan maar buiten gaan zitten om tot de ontdekking te komen dat de stoelen (Vedett meubilair tout court) langs geen kanten deugt: het is lelijk én het zit niet lekker. Gelukkig was de pils dat wel…

Dan maar gevieren verscheept naar het havenkwartier. Voor diegenen die spontaan aan de RosseBuurt (toffe buurt) denken: dirty mind in there! Nee, gewoon een cafeetje langs de kade. Plezant voor even, maar geen ***** te zien.

En dan beland daar waar het goed vertoeven is: De Negen Vaten! Hip hoi! Schoon vrouwen en lekkere pinten: meer moet dat niet zijn.
Morgen een dagje van zelfstandig (of niet) werken… En naart schijnt zal de zon schijnen!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *