Een lokaal record is natuurlijk niet hetzelfde als een wereldrecord. Maar daarom moet het nog niet minder plezant zijn! En plezant was het. Om 8u kwamen de eerste volgelingen van Jiving Sister Fanny toe in de Mussenakker. Voor hen was er een gigantische RecordTourBus gereserveerd: een dubbeldekker, rechtstreeks geïmporteerd vanuit Nederland. 50 gelukkigen konden met deze bus de groep volgen. De groep volgen, inderdaad. Want de bandleden hadden voor zichzelf een gigantische limo geregeld. Zilverkleurige Mercedes met aan weerszijden “Jiving Sister Fanny”.

Om 9u dan maar het eerste optreden gespeeld in de Mussenakker. Als opwarming kan dat natuurlijk wel tellen: net wakker en toch de pannen al van het dak spelen en vooral dansen!
Om alles op een ordelijke en correcte wijze te laten gebeuren (vooral met z’n allen op tijd terug in de bus) waren er twee roadies aangesteld.
Jelle en Tommy.

Verder waren er nog meer roadies: twee teams! Allemaal mensen die ervoor zorgden dat de Jiving Sister overal bijna onmiddellijk kon spelen.

Kleine, doch belangrijke noot: ik ben pas aangesloten bij de RecordTourBusGroep vanaf 22.30u. Een hele dag zou me te ver leiden van het praktische…
Maar dus: om half elf aangekomen in ‘t Slot waar de hele bende klaar stond voor een stomende gig in redelijk vertrouwde omgeving. De meeste groepsleden (ja Wimpie, gij vooral!) hadden hier even een “klopke”, maar wisten het, professioneel als ze zijn, te maskeren met good heart rock’n’roll! Gastoptredentjes van Nonkel Ney (van de legendarische Nonkel Ney R&B Band) en van “de Peet”.
Een geweldige polonaise sloot het Slot af om met z’n allen verder te gaan naar Hoogstraten, alwaar de Cahier (de Brouillon) haar deuren opende voor een muzikaal festijn.

De Cahier, een ander jeugdhuis in het Hoogstraatse (naast ‘t Slot en de Mussenakker), staat steeds weer garant voor goede kwaliteit. Muzikaal technisch dan toch.
Een fijn verzorgde PA en idem lichtspel. Een boem.
Na weer maar slechts een half uurtje giggen, werd de aftocht geblazen. Gelukkig werd bijna onmiddellijk de aanval richting Paerdekop ingezet: het laatste en beslissende optreden!

Een beetje later dan gepland (of net wel gepland) ging ook hier het dak er af! Gastoptredens van Cryptic Skull (old local heroes), “den Tuc” en wederom Nonkel Ney zorgden ook hier voor een heroïsche atmosfeer. Iedereen was gelukkig: de groep, het publiek, de organisatoren, de bartenders…
Er werd gedanst, gezongen, gelachen en gedronken.

Of zo’n project enige maatschappelijke relevantie heeft? Neu.
Of het daarom niet meer hoeft? Neu.

Proficiat Jiving Sister Fanny!
En zoals ze in De Hoogstraatse Maand zeggen: Consider it done!