Standard

Vandaag is er iemand van een (niet nader te noemen wegens geen voor de borststuiterij te willen ontketenen) politieke partij langsgeweest. Hij had mij in februari aan het werk gezien bij Ombudsman toen we problemen met onze lokalen hadden (die nog steeds niet zijn opgelost, maar dat is voor een andere keer) en dacht dat ik wel bij zijn partij zou passen. Want dat ze eigenlijk wel op zoek zijn naar jong bloed.
Natuurlijk strelen zo’n zaken het ego altijd wel een beetje. Als je gevraagd wordt voor het één of het ander, en als dat ene dan nog een fijn doel (de gemeenschap) voor ogen heeft nog iets meer, dan ben je een beetje trots op jezelf. Nu, ik denk er nog niet over om in de politiek te gaan. Of misschien onmiddellijk als El Presidente van Meer. Dat misschien nog net.

Waarom niet? Om verschillende redenen en wel de volgende als belangrijksten:

  • Geen enkele politieke partij (hetzij liberaal, socialistisch, christelijk, communistisch, milieubewust dan wel rechts georiënteerd) sluit volledig aan bij mijn gedachtengoed. Ik breng mijn stem uit omdat ik voor democratie ben, ik maak een bewuste keuze (partijbladen lezen, info opsnorren her en der) zodat ik met een gerust hart mijn dingetje aanduid op het schermpje.
    Maar of ik daarom ook voor die partij zou willen met mijn foto langs de nationale wegen staan? Nee bedankt! (ik heb trouwens nog niet zo vaak voor dezelfde partij gekozen…)
  • Als publieke figuur in ons dorp met de Chiro als grootste uithangbord kan ik het niet maken om een duidelijk uitgesproken politieke voorkeur naar buiten te brengen. Er zijn in een dorp als het onze (en zo zijn er tig andere overal te lande) altijd meer mensen tegen je voorkeur dan ervoor. En dat is iets dat ik in de komende jaren (lokalenproblematiek et al) kan missen als kiespijn. Want wat mensen ook mogen beweren van “ik kan de mens en de politicus volledig loskoppelen”, ik weet dat er zo maar heel weinig zijn. Want zelf kan ik dat ook maar heel af en toe.
  • Politiek me wel interesseert, maar nu ook niet mijn hele verdere leven mag achtervolgen.
  • Ik er verdorie ook geen tijd voor heb. En er ook geen tijd voor wil maken. Nah. En ja ik weet dat er niet veel tijd inkruipt en dat je zelf kiest hoeveel uren je er aan wil besteden. Maar dat hebben ze van andere dingen ook al eens gezegd…

En dus is mijn voorlopige antwoord: politiek, nee dank u!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *