Zaterdag glasdag.
Om te kopen, te proberen, te dingesen met allerlei modellen geslepen glas.
Lenzen (om te proberen) en een bril (om te passen en mits goedbevonden door velerlei meningen) om te kopen.
Dadelijk dus richting “stad Hoogstraten”. Ja hoor, u hoort die misselijkmakende ondertoon juist in “stad”. Want Hoogstraten is eigenlijk slechts een straat (wie vijftig meter afwijkt van de boulevard moet botten aandoen om door de stront te ploeteren) met wat grote gebouwen. Zoals daar zijn: de kerk (hoogste bakstenen toren én houtwerk uit de molen van één van mijn voorvaderen!!!) en een administratiefcentrum.
Nee, Hoogstraten is de naam stad niet echt waardig me dunkt. Ze hebben zelfs niet eens een Mc Donalds…
Geef mij dan maar Meer! Vijf straten! Een Mc Donalds! En nog één! Ja, wij zijn goed bezig. Want zoals we wel eens plachten te zeggen over de geografische verschijning van ons boerengat:
Eerst passeert ge langs een parkeerterrein van een kilometer of 12 (Hoogstraten, Minderhout, Wortel, Meerle, Loenhout) en dan staat ge plots in Meer.
Hoe ge dan weet dat ge der zijt? Als gij met verstomming geslagen alles in ogenschouw wilt nemen. Dan zijt gij aangekomen in de schoonste parel der Noorderkempen.
Gaat gij dan nog verder en passert gij Meer, dan komt gij in het Niemandsland. Daar waar de beschaving stopt en de E19 overgaat in een kerkwegel. Daar vindt gij Nederland.
Maar daarvoor bevindt Meer zich dus.
Weest welgekomen!
Jaja. Hoezo chauvnistisch?