Echt niet te doen.
Na enkele weken pc-loos bestaan, lijkt er een serieuze ommekeer in mijn leven plaats te vinden: no more bits and bytes… Ik moet verdorie moeite doen om nog achter mijn pc te kruipen, om Photoshop open te doen en om er dan nog iets zinnigs mee te doen. Djeezes toch.
Waar ik vroeger als ochtendritueel had om de pc op te zetten nog voor m’n bril mijn neusvleugels raakte, drink ik nu eerst een tasje koffie, neem ik een doucheke en eet ik wat. En dan nog moet het lukken dat die grijze massa me aanzet tot enige digitale activiteit.

Misschien komt het wel doordat mijn eigen peeceetje niet meer verbonden is met ‘t internet. En dat hij op een ongelukkige plaats staat. In een hoekje. Straks een beter plaatske geven. Centraal. Zonder de mogelijkheid van er internet in te pluggen. Snif.