M A’dam

Standard

Een weekendje M A’ dam: Met de Madame naar Amsterdam.
Gezellig, dolle pret, diepgaand en verbredend.
Het had alles wat een citytrip moet hebben:

  • Hotel: met een bon van de Flair voor maar 30 euro per nacht (natuurlijk komen daar nog stadstaxen en heffingen en al op) en dat aan twee nachten. Ook met een ontbijtbuffet van heb ik jou daar en lekkere koffie op de kamer.
    Golden Tulip is echt een aanrader: net buiten het centrum, twaalf minuten met de trein (station naast de deur) en enorm vriendelijke mensen.
  • Cultuur: Het Van Gogh – museum over de schilder zelf en zijn volgelingen.
    Ik ben geen kunstfreak. Kunst is voor mij mooi of niet mooi. Whatever het verhaal erachter is. En toch!
    Echt mooi. Mooie penseelstreken, mooie prenten, mooie verhalen.
    En lekkere koffie!
    Kopje Koffie
  • Restaurant: een lekkere wok met gebakken udon en garnaaltjes: uhyeah! Het vervolg van het horeca-gebeuren liet niet al te lang op zich wachten. Enkele min of meer gezellige kroegen en Grand Cafés van binnen gezien, maar niet echt om over naar huis te schrijven. De gewoonte van te gaan waar we bekend zijn, zal hier wel iets mee te maken hebben.
    Van de diversiteit aan aangeboden drugs zijn we afgebleven. Een beetje alcohol als harddrug, maar verder niets.
    Geen grass, hash of schimmelsoorten voor ons. Ergens wel jammer, maar het heeft volgens mij geen positief effect om op je eentje als een garsparkiet alle soorten weed uit te proberen als je maar met twee op stap bent.

  • Stad: Amsterdam is een fijne stad. Echt. Drugs en hoeren en toeristen. Niets nieuws onder zon als bewoner van het Antwerpse Noord. En om en bij evenveel hollanders…
    Maar toch. Verschillen alom.
    Veel meer fietsers met een beter infrastructuur. Een stevig openbaar vervoersnetwerk. Duur. Mooi van bouw en gebouwen. Wel scheve gebouwen. Enorm veel inheemse mensen die ons in het engels weerwoord boden na een Vlaamsche vraag…

Kortom: dolle pret!

Amsterdam

Standard

Morgen naar Amsterdam.
Twee dagen gluren bij de buren.
Eigenlijk mogeren we in Zaandam, een beetje zoals Brasschaat is van Antwerpen.
Landelijk doch gezellig en al.

En met een avondje in het casino inbegrepen!
Ik ben benieuwd!

Weekend!

Standard

Het is weer bijna weekend en deze week ziet het er weer goed uit!
Beloftevol en vooral vol…

 

Morgen vrijdag is er allereerst een hatelijke rit in de wagen. En ondanks dat we spreken van een Porsche Fiësta is honderd kilometer langs met files bezaaide wegen geen pretje. Zelfs niet als de metgezel Jelle W is. Maar daarna begint het Meerse feest pas echt!

 

Een dineetje met de koks van op ons kamp. Compleet met eten en drinken en dessert en alles.
Lekker, gezellig, zes gangen en een inkomdeur.
Traditiegtrouw gaat het foutlopen. En dus zal het goed zijn, als u begrijpt wat ik bedoel.

 

Zaterdag wordt er snel afgerekend met de kater: om acht uur is er afgesproken met de kapper. Kwestie van de haarpijn weg te knippen.
Daarna moet er dringend gewinkeld worden!
Er moeten namelijk nog cadeautjes gekocht worden voor ‘s avonds. Want wij spelen van pakjesavond!

 

Voordat het zover is, moet er eerst nog gestreden worden.
De Moren uit het Zuiden moeten nog op hun voetballistische donder krijgen!
FC Tugas vs De Helden. Voor de vijfde en zesde plaats.
Daarna: vat en hotdogs.
Klinkt heel gezellig!
En meer: ‘t is in’t gevang te doen!
En! de gevangenen zijn er ook bij!
Uhu.
Dolle pret als je’t mij vraagt.

 

‘s Avonds dus pakjes en cadeautjes en al.
Ik ben eens benieuwd.
Want ik heb niemand in vertrouwen genomen (op de Madame na) om alles zo geheimzinnig mogelijk te maken.
En geheimzinnig is’t: ik heb nog geen enkel idee van wat er te kopen valt of waar het gehaald moet worden…
Wat?
Dat de tijd dringt?
Ik denk het wel ja!

 

Later op de zaterdagavond wordt er weeral gefeest. De mannen geven een vatje en ik moet er ook eentje ledigen.
Jammer voor alle hersencellen, maar dit weekend zullen er weer enkele duizenden worden stukgemaakt. Geen excessen, maar toch. En hey, zolang er meer bloed dan alcohol door de anderen vloeit zie ik niet echt een probleem…

 

Zondag dan Chiro.
En ‘s avonds ranzig in de zetel hangen.
of achter de computer en proberen om een papier te vullen.
Want de nieuwjaarsbrieven komen er weer aan!
Vorig jaar was’t met mp3’s en al. Dit jaar ook wel weer.
Nog eens iets van frats uithalen met de grootouders, de meter en peter en alle ouders.
Misschien zelfs een eigen websitetje of iets.
Aangezien ik nu toch een eigen CMS heb…

 

Moeder, pas ik dit weekend nog aan tafel in Meer?
Zou tof zijn op:

  • zaterdagmorgen, -middag en -avond
  • zondagmiddag en -avond

Laat maar iets weten!

Little Miss Sunshine

Standard

Het was de beurt van de Madame om te kiezen in de cinema.
Vorige keer mocht ik “kiezen”: Windkracht 10, want Borat was voor de rest van het gezelschap uitegsloten wegens racistisch, vrouwonvriendelijk en gewoon “laag”.

Vandaag dus de Madame.
Little Miss Sunshine.
Lang verhaal kort: meisje van zeven wil schoonheidsprinses worden, wint de plaatselijke kindmiskroon en voelt zich de koning te rijk. Nu wil ze landelijk (VS van A) meedoen.
Uit het niets daagt dan een grote kans op, maar dan moet ze er wel zijn op zondag.
Heel de familie in de VW bus en 2000 (of toch van die grootteorde) km bollen.
Meisje doet haar ding en iedereen wordt opgepakt door de politie…

Het verhaal gaat niet helemaal zo, maar het zijn wel voorkomende scènes.
In elk geval, ik vond het een strontfilm.
Tot we halverwege kwamen.

Op de één of andere manier is er ergens iets geraakt in mijn binnenste.
Maar dan echt geraakt.
Nog nooit van mijn leven had ik een traan gelaten in de cinema.
Kropkes in de keel: zeer zeker wel.
Een enkele vochtafscheiding in de ooghoek: ook wel eens gebeurd.
Nu: janken als een baby.
Tranen als regendruppels die over m’n wangen biggelden.
Waarom?

Geen idee.
De zoon van het gezin krijgt een woedeuitbarsting, hij wordt getroost en bedaard door het zusje en mijn gezin gezicht verandert in een delta…
En!
het deed verdorie deugd.
Ben ik nu een nieuwe man of gewoon een bleiter?

Chiro

Standard

Chiro is altijd een beetje verder gaan…

Gisteren een zalige “stoelpoot-in-een-ballon”-actie van Pietje…Pietje's ballon

Genoeg

Standard

Genoeg gewerkt voor een zaterdag.
Auto in, vlammen en pinten pakken.
Want dat er een feest wordt gehouden!

Weekend!

Standard

Vrijdag

  • Eten bij de Mutti met een korte doch gezellige babbel er bovenop
  • Trappistkwis van de KWB.
    Geen idee wat er verwacht mag worden, maar ‘t zal smaken!

Zaterdag

  • Op tijd opstaan (voor negen uur) om dan naar Antwerpen terug te keren in de nieuwe bolide.
    ‘t Is dat er gewerkt moet worden.
    Proberen om de dingen eens wat deftig op e-papier te krijgen en de klanten content te maken.
    Tegen half december ook iets met Bart proberen af te spreken.
  • Heel de dag werken, zoals een voltijds job.
    Maar dan op één dag doen waar een pro een hele week voor gebruikt

Zondag

  • Uitslapen en rusten tot ‘s middags
  • Chiro
  • Eten bij de Mutti met een gezellige en hopelijk niet zo korte babbel achteraf
  • Back to Antwerp