Content Strategy: we learn, we do

Standard

A Book Apart, The Elements of Content Strategy

Eens lezen of we eigenlijk wel goed bezig zijn met onze content strategy voor onze klanten.

We doen dat vaak: eigen methode in de vingers krijgen en dan bijschaven met wat de markt ons leert.
Kwestie van mee te zijn en toch onze eigenheid te behouden.

Hoe volgen jullie de evoluties op het internet?
En volgen jullie blindelings of durven jullie kritisch te zijn?

Afjagen

Standard

Door de band genomen kan ik redelijk wat druk verdragen.
Wat zeg ik: ik heb wat druk nodig om dingen te doen.
Ik classeer deze eigenschap onder de “studentikoziteiten” tab. Naast de zin om te cantussen en nachtelijke escapades, heb ik dus ook de neiging om te wachten op een zicht- en voelbare deadline.

Waar ik op die momenten van zicht- en voelbare deadlines niet op zit te wachten, zijn afjagers.
Mensen die letterlijk dan wel figuurlijk, over de cshouder komen meekijken.
Omdat dat dan sneller zou gaan.
Helaas.
Vergissing.
Dat gaat voor geen meter sneller.

En hebt u er maar vertrouwen in dat het goed komt.
Als u een meter of zes buiten mijn, letterlijke en figuurlijke, buurt blijft.
Just so you know. 

Staken voor de toekomst van onze kinderen en ons pensioen. Fock off vakbond.

Standard

Klare taal op de site van De redactie:

deredactie.be: Zij staken donderdag. Wat zijn de gevolgen voor u?

De grote vakbonden in de openbare sector staken donderdag tegen de pensioenplannen van de federale regering. Wie staking in de openbare sector zegt, weet dat er donderdag wel eens heel wat plannen doorkruist zullen worden. Wie staakt er en wat zijn de mogelijke gevolgen voor u?

De gevolgen staan netjes opgesomd: geen treinen, trams of bussen, geen vliegtuigen en geen post.
Heb maar net een kerstcadeau besteld dat geleverd wordt door Bpack.
Goeie service, dat is niet belangrijk, daar hebben we wel een marketingcampagne voor.

Voor mezelf zullen de gevolgen al bij al meevallen.
Voor de stakers wordt dat een enorm lang weekend: ziekteverzuim op vrijdag 23 december?
Ik zou de cijfers wel eens willen zien.

De wereldvreemde vakbondsleiders weten al meer dan een jaar (van bij het bgein van de regeringsonderhandelingen, weet u nog wel) wat er gaat gebeuren.
Maar toen werd er niets over gezegd.
Toen moest er gejammerd worden over de inefficiëntie van de politiek.
Toen was het niet nodig om aan te halen wat er zou veranderen.
Problemen oplossen als ze zich stellen.

Aleen worden nu geen problemen opgelost.
Door niet met uw bus of trein te rijden, gaat uw pensioen niet gered zijn.
Door geen les te geven, werkt ge de toekomst van de kinderen en de jeugd niet echt in de hand.
Nee, door deze staking gefet ge weer maar eens toe dat vakbonden wereldvreemde zeikstralen zijn.
Goed werk geleverd, 150 jaar geleden.

Mijn idee?
Borstel erover en opnieuw.
En beter.
En Minister Van Quickenborne: u weet wat ik over u denk.

Deadlines

Standard

Via Andreas’ Twitterstream kwam ik bij dit filmpje terecht.

In het dagelijkse werkleven lopen er altijd wel deadlines rond. Zeker in mijn taak als projectmanager.
Het is belangrijk dat de grenzen worden bewaakt, dat de juiste dingen op tijd gebeuren en dat iedereen blij is.
Maar laat ons wel wezen: een beetje gereserveerde tijd levert schitterende resultaten op.

Zo werk ik, om mezelf gemotiveerd te houden, graag met strakke deadlines.
Zodat ik kan doorwerken. Een paar uur aan een stuk.
Zonder gestoord te worden.

Want multitasken, daar is al menig deadline door gestorven.

Met vriendelijke groeten

Standard

Mijn handtekening in mijn professioneel mailverkeer begint steevast met “Met vriendelijke groeten,”.
Oogt wel ok, mensen vinden dat ook prettig, maar het is zo saai: iedereen heeft zoiets staan.
Ik dus op zoek naar een alternatief voor “Met vriendelijke groeten”.

Niet gemakkelijk: bij het Taaluniversum krijg ik he nog wat korter met “met vriendelijke groet”.
Hoogachtend is te stijf.
Een afkorten tot “mvg” weiger ik: het zit in een vaste handtekening dus is het geen tijdswinst.

Ideeën over de inhoud en de stijl vond ik al op Smashing Magazine, maar dat zit al wel goed.
Ik wil vooral dat ietsje extra toevoegen.
Een menselijke touch.
En dat is niet gemakkelijk.

Alternatieven en ideeën om het beter te doen zijn welkom!

 

Mijn signature:

Met vriendelijke groeten,

Wannes

have a great day!
questions? remarks? suggestions? Mail me!

wannes de loore web producer
tel:  +32 3 286 80 48
fax: +32 3 286 80 42
wannes@motionmill.com
grote steenweg 91
2600 berchem
belgium
motionmill
motionmill.com
motionmillis a division of addwittz bvba addwittz.com

Carrière

Standard

Volgende paragrafen schreef ik begin september 2010. Het leek me niet zo’n slecht idee om dat nog even ter drafte te bewaren. Het te vroeg of ter ongepaste tijde kond maken van ideeën en meningen heeft al menigeen de dieperik ingesleurd. Zo niet ik!

Professioneel was ik bezig met in een sleur terecht te komen.
Geen andere analyse dan dat mogelijk.
Het was niet anders.

Hier en daar zijn er wat factoren die me dat al een tijdje deden vermoeden (weinig zin om te gaan werken, prikkelbaar, …) maar nu is de knoop doorgehakt.
Vinger op de wonde.
Probleem gelokaliseerd.
Tijd voor een oplossing.

Wat de volgende paragraaf betreft: dat is gemeend, recht uit mijn hart en heeft niets te maken met het exuberante loon dat ik krijg.

Ik heb mijn probleem dan ook even bij één van mijn chefs op tafel gegooid.
Dat ik een beetje niet zo happy in mijn jobvel zit.
Dat ik al een aantal maanden, misschien zelfs een half jaar al, niets nieuws meer bijleer.
Professionalisme ten top, zoals hij daarop reageert.

Dat we er samen eens naar gaan kijken.
Dat ze mij willen houden. *pak van mijn hart*
Dat mijn job goed gebeurt en dat er misschien wel plaats is voor nieuwe dingen.
Eens kijken, peilen en pijlen zetten.
Geen zweverig management gedoe.

Bangelijk.
Ik ben blij dat ik twee-en-een-half jaar geleden de juiste keuze maakte.
En ik hoop dat ik dat nog vaak mag beseffen.

Awel, een half jaar later en geen seconde spijt.
Mijn bazen, dat zijn mannen van stavast die best wel tegen een vraag of een opmerking tegen kunnen. Bazen die je gerust kan aanspreken en grapjes mee kan maken.
Ik zeg u: het is goed bij Motionmill.

UPDATE: er wordt trouwens volk gezocht!

I’m connected

Standard

Dankzij Linked in ben ik geconnecteerd met een boel professionals.
Ja hoor, dat is overroepen. Net als Facebook.
En Twitter.

Vrienden zijn geen vrienden meer meneer.
Heel juist.
En toch geeft dat een goed (ruw) beeld.

Hoge Bomen

Standard

Bart en de zijnen schreven een trendrapport voor 2011. Samengesteld uit trends die werden aangereikt door een bende zelfvermaarde zelfverkklaarde specialisten. Een specialist ben je, volgens mij, als je ergens meer van weet dan een ander, niet? Specialist zijn, dat hangt dus, in mijn eigen kleine opinie af van de context.
Soit.
Een turf van 91 digitale pagina’s lang, breed en diep.
Te kopen en gratis te downloaden.

Lees ik bij Jan dat er heel wat gemopper op komt.
Negativisme, gezeur, prietpraat.
Oeverloos geneut over iets dat je zelf niet beter kan: STFU.
Please.

Ik vind het een beetje belachelijk dat mensen negatief doen over het trendrapport.
Tuurlijk noem je dat werk “het trendrapport”. De trendrapport? Laat je nakijken.

Nee, echt.
Dat het je koude kleren niet raakt, snap ik al te best.
Dat Bart dat voor eigen eer en glorie doet: jazeker. Waarvoor komt die mens anders zijn bed uit?
Dat zijn ego groter is dan hijzelf? Ik mag het hopen (‘t is gene grote, den Bart). Maar, euhm, who cares? Behalve gij dan met uw klein pietje?
Nee, echt.
Nieuwjaarsbrieven in al zijn vormen verdienen respect.
De durf om dat uit te spreken en neer te pennen en te delen en al: ROCK!
Hoge bomen. Ik zeg het u.
Die vangen veel wind.
En wie zijn kop uitsteekt zal als eerste slaag krijgen.
En applaus.
Die mannen (m/v) op Twitter zijn bij tijd en wijlen iets te negatief, vind ik.
DIY bitch!

Routeyou route everyone

Standard

OPGELET: NERD SPEAK!
(maar u kan uitleg verkrijgen op eenvoudig verzoek)

De mannen en vrouwen van Routeyou maakten vandaag een beginnersfoutje.
Ze stuurden een e-mail naar hun e-mailadressenbestand op een wel erg creatieve wijze: één adres dat de e-mail forward naar de adressen die daar onderhangen.
members_bel_nl at routeyou.com stuurt dus in alle anonimiteit een mailtje aan alle nieuwsbriefontvangers.
Waar staat dit e-mailadres?
In het to-veld.

Nu, ik kan daar tegen.
Het is niet mijn e-mailadres dat gedeeld wordt, ik moet maar op één plaats unsubscriben om van iedereen af te zijn en eigenlijk vind ik het nog wel grappig.
Maar.

Zo denkt niet iedereen erover.
Sommige mensen antwoorden iedereen  (via members_bel_nl@…) dat ze moeten stoppen met te reply-to-all’en.
En delen op die manier hun e-mailadres.
En zijn, vooral, misnoegd.

Daarom, beste Routeyou.com communicatieverantwoordelijken: neem volgende keer even contact met me op.
Dan vertel ik u graag hoe het beter kan.

Verder: ook voor u een schitterend en gepland 2011!

UPDATE (16:00): EXCUSES VAN ROUTEYOU

Geachte

Deze morgen is er door ons een grove fout gemaakt bij het uitsturen van een bericht vanuit RouteYou met een verkeerde setting naar een deel van de gebruikers .

Daardoor konden voor een korte tijd mensen reageren naar jouw email adres zonder dat adres echt te kennen.
Doordat veel mensen snel reageerden werd jouw mailbox overspoeld met berichten, ondanks het feit dat we dit probleem snel hebben rechtgezet.
Bij deze wensen we jou te informeren dat het probleem nu opgelost is.

Wij wensen ons oprecht te excuseren voor deze fout en de problemen die dit veroorzaakte.
We zullen eveneens snel de emails/accounts wissen van de mensen die gevraagd hebben om dat te doen.

Onze oprechte excuses

RouteYou

Awel, dat is zoals het hoort.
Goed gedaan RouteYou!

Coworking

Standard

Brussel was als stad der steden de eerste met een coworking initiatief. The Hub doet iets in een groter geheel en doet dat naar van horen vertellen best wel goed eigenlijk. Ook Gent (0x20) en Turnhout doen iets. Cool!

Er gingen al langer geruchten rond dat er ook iets in Antwerpen zou gebeuren. Mensen met plannen, mensen met ideeën, mensen met dromen.
En plots, kort geleden, was er Aspace. Initiatief van Frederik en Ilibris. Gewoon, omdat dat kan.
Niet zoveel later springt ook Designcenter De Winkelhaak op de kar met Bar d’Office en in januari gaat Burooz van start.

Initiatieven.
Dromen die worden waargemaakt.
Plaatsen voor kruisbestuiving.
Goed zo!

Ik ga mijn laptop binnenkort eens meesleuren en koffiedrinken bij de Antwerpse coworking plaatsen.
En er ook wat werken, alicht.
Misschien met de baas maar een overeenkomst maken dat dat soms eens kan.
Werken op een ander en daar wat kruisbestuiven.

Mijn mosterd? Die haalde ik bij Aspace.

Storytelling in IT

Standard

Vorige donderdag was er een sessie over verhaaltjes in een professionele context.
Over hoe feiten geen alleenstaande stipjes kunnen zijn in een complex geheel.
Dat mensen “hard wired” zijn voor vehalen.
En dat verhalen vertellen eigenlijk helemaal niet aan bod zou komen die avond.

Raf Stevens is een professionele storyteller. Hij helpt bedrijven aan de hand van inspiratiesessies om hun verhaal te ontdekken. Samen zoeken naar het waarom, samen zoeken naar de kern van de zaak.
Vaak doet hij dat niet door te vertellen, maar door te luisteren.
Storylistening is dan ook veel belangrijk dan het vertellen.

Hoe de verhalen dan bij IT terechtkomen?
Verhalen maken abstracte begrippen vatbaar. Verhalen zorgen voor een kader, een plaatsing.
En laat net dat het allerbelangrijkste zijn in IT: oneindig veel abstracte, moeilijke begrippen.
Niet te vatten voor een leek, niet te vatten voor een collega uit een andere tak.
Maak er een verhaal van en hoppa.
Ook omgekeerd: leer het verhaal van de eindgebruiker kennen en je weet waar je heen moet.

Ik kom vaak bij klanten.
Die willen dan een website.
“Awel, ne website eh man!”
Frustraties dreigen soms te ontstaan.
Gelukkig proberen we dan alle kennis opzij te zetten en te luisteren.
Te kijken wat de klant wil.
Te luisteren naar zijn verhaal.

Meestal draait dat goed uit.
Soms draait het ook minder geslaagd uit.
Dan is er een eindproduct waar we hard op hebben gezwoegd maar dat voorbij de noden van de klant gaat.
Game over. Please insert coins to continue…

Donderdag werd me nog maar eens bevestigd: luister en gij zult weten.
Drie uur interessant gebabbel, drie uur durende chaos, een verhaal van drie uur.
Met een hoofdpersonage, een held en een clou.
Want dat is belangrijk, de clou.
Het verhaal is echter nog veel belangrijker.

Dank u Raf voor het verhaal.
Dank u iLean voor de organisatie.
Dank u IBBT voor de accomodatie.

Mijn mouw

Standard

Als u mij kent weet u het, als u mij niet kent weet u het nu.
Ik heb een enorme mouw.
Daar kruipt niet alleen af en toe een aap uit, maar ik kan er ook heel wat uitschudden.
En dat komt van pas.

Niet alleen wanneer ik abstracte zaken als websites en gebruiksvriendlijkheid moet verduidelijken, maar ook, bijvoorbeeld, bij het draaien van taken voor de opleiding. Taken die een formaat van een pagina of twee moeten hebben maar een inhoud van slechts een A4-tje bevatten. Mits goed omschreven en gehakketakt kom ik ook aan de twee pagina’s. Jammer.
Schrijven is schrappen. Behalve in schoolse omgevingen.

In de privé, daar is’t kort-korter-kortst.
Als het de duidelijkheid tenminste ten goede komt.
Zo las ik een half jaar geleden in Getting Real (en  enkele dagen geleden in Rework) dit:

That’s because being a good writer is about more than words. Good writers know how to communicate. They make things easy to understand. They can put themselves in someone else’s shoes. They know what to omit. They think clearly. And those are the qualities you need.

Schrijven is meer dan woorden op papier zetten.
Schrijven is het zwart-wit maken van gedachten, zodat ook anderen ze kunnen vatten.
En toevallig kan ik dat soms nogal goed.
Oh, ja.

Sales cursus

Standard

Klanten en bijhorende contacten leiden soms tot businessdeals. Voor mij gebeurde dat tot vandaag eerder in de marge: ik wist dat dat er was, maar ik stond er zelden bij stil.

Genoeg van dat, sprak de baas. En dat ik mee mocht naar de salesles. Voet tussen de deur, lucht verpatsen en geld rijven. Dacht ik.

Sales is dus echt meer dan dat. Psychologie, communicatie en rede. Het worden boeiende lessen!

Steve Jobs, you’re wrong

Standard

Dear Steve

I believe you’re a little mistaken when you created the finder.
Sorry, you must have been mistaken when you updated the Finder, every now and then.
Let me explain.

I have a folder with a rather deep hierarchy.
Seven levels deep, 36 folders wide.
I want to add one file to each folder.
So I use the same hierarchy and want to copy paste the shizzle and get it merged.
After all, I’m a Windows-born-switcher.

I get one option.
Your option.
To replace the existing folders with the new ones.

Wait. Replace?
Re-place?
Means: move to trash.
No, it turns out: Move beyond trash.

Well Steve.
I appreciate your decision making mindf*cks most of the time.
But this one is IMHO kinda unacceptable.
Would love to see it fixed in whatever update you may do.

kthbye

(read on)