Antwerpen

Fietscontrole aan het Harmoniepark

Standard

Nu aan de gang, u weze gewaarschuwd!

Het goede van de hele zaak: er worden geen boetes gegeven, enkel waarschuwingen. Daarna krijg je 15 dagen de tijd om alle gebreken te fixen en je opnieuw aan te dienen bij een politiekantoor naar keuze.

Hoe ik dat zo goed weet?

Omdat ik zelf, na drie keer ontsnapt te zijn, gewoon zelf gesnapt ben. Gepakt op het ontbreken van de voorste rem, een reflector vooraan en reflectors in de wielen.
Ik denk dat de mannen van Vanmoof toch maar eens het Belgisch wetboek moeten nalezen…

Apps for Antwerp

Standard

http://www.appsforantwerp.be/

Na de open data van Gent een tijd terug (vorig jaar? Twee jaar geleden?) springt nu ook Antwerpen op die kar.
Mooi zo, want app bouwend Antwerpen was al langer vragende partij, kijk maar naar de Velo apps / wars.
Op 8 december is er iets georganiseerd, met als uitkomst een verkozen idee.

Vanaf morgen zijn de datasets (of toch al een paar) openbaar en kan het bedenken beginnen!
Wie bedenkt er mee een idee?
Ik vind dat spannend, dat.

Burgemeester, meneer, burgemeester.

Standard

Verkiezingen voor een stad die me na aan het hart ligt.
A. Mét vreugde streepjes.
Een stad als zovelen, maar met een stukje muziek in elke hoek.
Swingend kan je hier rondlopen, dansend kan je naar de winkel.

Natuurlijk zijn er ook hier issues.
Problemen met huisvesting, criminaliteit, drugs en illegalen.
Vervelende momenten op de ring en op de Leien, als je daar staat in de auto, te wachten tot de file zich oplost.
Vuilzakken opengereten door dronken studenten, een achteloos achtergelaten fiets op een auto.

En toch woon ik hier graag.
Omdat de vibe goed zit.
Omdat de fietskes altijd beschikbaar zijn (of toch binnen het half uur, àls je een kaart hebt).
Omdat er weer (hier en daar toch) meer café’s opengaan, omdat er veel creativiteit in de lucht hangt.
Omdat ik hier woon.

Verkiezingen dus.
Minder erg dan toen het Vlaams Blok nog leefde, maar toch.
Ik kon een huivering niet inderdrukken toen ik de cijfers zag.
38% en een klets. Tegen begot 29% en nog wat.
N-VA tegen de Stadslijst.
Ik kreeg de kriebels en werd een beetje bang.

Wat met de stad?
Wat met dat wat goed ging?
Zouden nu alle andere problemen eerst worden aangepakt?
En waarom is die winnaar zo zuur gezind?

Ik heb nog maar zelden gehoopt dat ik me zo schromelijk heb vergist als vandaag en gisteren.
Zondag was ik nog wat verbouwereerd (en had ik een enorme snotvalling).
De keuze die ik maakte was blijkbaar niet de juiste om te beslissen over onze stad.
Niet dat dat ook maar iets verandert hoor. De essentie blijft dezelfde, maar de schwung is er uit.

Ik hoop dat ik me heb vergist en dat u er wel iets van bakt, burgemeester.
Dat u niet alleen de fijne zaken en de mooie projecten verder zet, maar dat u ook de door u zo graag aangehaalde problemen meteen even oplost.
Met liefde, of met harde hand.
Ik hoop dat u regeert als burgemeester en niet als confederalist.
Wacht u daar nog maar even mee.
Want u bent burgemeester, meneer, burgemeester.

Ik wens u succes.
En hoop dat u er wat van bakt, de komende zes jaren.
Want zolang hoort u hier.
En dat mag best met wat schwung zijn.

Of met een gezellig ploatje.

Bottleneck.be: internetwijn in uw living!

Standard

Via via leerden we Lander kennen.
Toffe gast. Ondernemend en nadenkend.
De Lander, die is pas een wijnhandel gestart: Bottleneck.be

Het idee: lekkere, onbekende én betaalbare wijn naar België brengen.
Een wijnassortiment waar iedereen zijn gading in vindt.
De bedoeling is om via het web te verkopen.
Maar ook, en dat vonden wij een uiterst fijn idee, door huiskamerproeverijen.

Vorige week viel ons die eer te beurt.
Ik kan u zeggen: elke wijn werd door minstens 80% van de aanwezigen gesmaakt.
Vier rode, vier witte en twee schuimwijnen.
Allemaal tussen  de 4,85 euro en de 13euro.
Awel, het was een succes.

Lander ging het afgelopen jaar naar verschillende wijngaarden in Frankrijk, Bulgarije en Hongarije.
Om de mensen achter de wijn te leren kennen.
Om het verhaal van de wijn te horen.
Om alleen maar dingen aan te bieden waar hij volledig kan achterstaan.

Ik raad u aan  om eens contact met hem op te nemen.
Als u van wijn houdt.
Als u een man of tien in uw living kan herbergen.
Als u van gezellige en joviale avonden houdt.

info@bottleneck.be
lander@bottleneck.be
0496/931.768
Auwersstraat 68-2600 Berchem

 

Vuil dieven

Standard

Je parkeert in je eigen straat, tegenover je voordeur.
Je sluit de auto af en gaat de stad in.
Je komt terug, checkt nog even de auto (staat em er nog? Niks kapot? Geen extra krassen erop gezet?) en gaat slapen.

Omdat het heerlijk weer is, wordt er gebarbecued en gaan we daar per auto heen.
Gek. Alle papieren uit het handschoenkastje.
Gek, geen sporen van braak.

Wel rommel. Ons kampeergerief door elkaar en duidelijk minder.
De GPS? Weg.
Angst in onze ogen als we elkaar aankijken: Onze tent!

Koffer open: tent weg.
Grondzeil is er nog, maar ook het gasvuur is weg.
Dikke kak.

De tent

Vooral de tent is erg.
We kochten die vorig jaar met het idee dat we die nog vaak gingen gebruiken. Niets zo goed als kamperen, en met die grote nieuwe van vorig jaar, kan dat nog heel lang, ook als er binnen een jaar of twee bengels zijn.

Onze tent, onze geweldige reis van vorig jaar in Spanje.
Volgend weekend naar Rock-am-Ring. Het weekend erop naar de Vooerstreek.
In september naar Kroatië.

Onze tent, die wij gekozen hadden en zwaar over hadden nagedacht.
Gespaard, gewikt gewogen en heerlijk in gekampeerd.
Want wij, wij doen dat graag, kamperen.

De dieven

Blijkbaar gunt niet iedereen ons dat.
Dieven hoegenaamd.
Geen sporen van braak, maar wel alles eruit gehaald.

Volgens de mevrouw van de politie (Blauwe Lijn 080012312) is er een bende op pad die werkt met een loper. Of een set van lopers waarmee alle auto’s geopend kunnen worden.
Weinig aan te doen dus, behalve altijd alles uit de auto te halen.

Klootzakken.

De buit

Wat er allemaal weg is?

477,45. Efkes opnieuw ophoesten.
Dag investering van vorig jaar.
En vooral: morgen naar de politie om een paar uur aangifte te gaan doen.
Grmph.

 

Nostalgie: Antwerpenblogt.be, blogcom en de Bwards

Standard

Het spookt al een paar weken in mijn hoofd, sinds ik me bewust werd van de BCA12 andering en ook nog daarna: ik draai al een tijdje mee in de blogscène.
Ik herinner me in elk geval de eerste antwerpenblogt.be meeting in nog erg goer (vooral de tussenbollekes van de Pol zijn blijven hangen: nog steeds hersenschade). Ook de eerste Blogcom, in’t Pakhuis met goed volk en vele liters Bangelijke.
Kers op de taart: Bwards! In het Toneelhuis.

Serieus: als je dit nog kent, dan zijt u reeds oud en al lang bezig met den internet!

Antwerpenblogt.be

Zo vond ik pas dit mailtje, van 23 september 2005:

Hey allemaal,

volgende week is het zover: op vrijdag 30 september 2005 komen we samen, op de valreep van de officiële lancering van Antwerpen Blogt (op 1 oktober 2005).
Daarom spreken we om 20.00u af in café De Nieuwe Linde, Pacificatiestraat 49. Zo krijgt iedereen de kans om nog wat ideeën te spuien, mekaar eens in real life te zien en nog wat inspiratie op te doen voor een vliegende start van dé Antwerpse stadsblog!
Gelieve even door te mailen of je al dan niet mee komt feesten…

Tot vrijdag,

Te zot.
Antwerpen Blogt was toen een tegenreactie op het intussen (in Gent) meer dan succesvolle gentblogt.be, maar wegens de één of andere reden kwam het dan uiteindelijk toch niet van de grond zoals we eigenlijk gedacht hadden.

Mensen die ik me van daarbij te zijn nog herinner: Lieven, Stefaan, Niko, Kevin, Pol, Jeroen.
Good old times!

Blogcom

Wat me erg aanstond aan die eerste ontmoeting was het “mekaar eens in real life zien”.
Dat smaakte naar meer en dus deed Jeroen (again) een isnpanning om zo wat volk bijeen te krijgen. Mij omgeving snapte er niets van: bloggers? In’t echt zien? Dafuq gast?!

Tja, ‘t was ook wel wat zot.
Vooroordelen over nerds leefden blijkbaar bij iedereen. En werden even makkelijk de kop ingedrukt.
Super gezellige avond, goe volk en goe bier: den Bangelijke werd in pitchers geserveerd!

Mensen die ik me van daarbij te zijn nog herinner: Kevin, Jeroen, Rik, Cindy.

Michel was er niet, Maarten wel.

Aah, memories…

Bwards

Met al die bloggers en nerds moest er iets met lijstjes en competitie uit de bus komen.
Bwards = blog-awards.

Goeienavond, maar vooral draaiend rond de mensjes: online werd offline.

Zowel de Standaard als Gentblogt berichtten erover.

En nu?

Tegenwoordig is het al wat Twunch en Twoooze en Barcamp wat de klok slaat.
Niet te vergeten alle productlaunches, Girl Geek Diners en gewoon op straat en café mekaar tegenkomen.
Ik vind dat heel fijn, de mens achter de avatar ontdekken.

Leve ‘t Internet, leve den offline!

 

Trouwens, ben ik u toendertijd eens tegengekomen?

 

 

 

Met de fiets door de stad

Standard

De stad trakteert binnenkort een ontbijt aan alle mensen die met hun fiets gaan gaan werken.
Al de derde keer op rij ga ook ik daar ontbijten. Want ik, ik ga met de fiets werken.

Speciaal dit jaar is dat er een soort van tentoonstelling / gallerij rond het evnet event hangt. Met foto’s van fietsers en hun fites, door Niko Caignie.
En die vroeg om mijn fiets te mogen fotograferen.
Ik gaf akkoord, maar alleen als ik er ook bij op mocht.

Velo Antwerpen: There was an app for that…

Standard

Goei fopke van den Jimmy, dacht ik en week geleden.
Op 1april stoppen met een goed Velo project, dat kan niet anders dan een aprilvis zijn.

Nee dus.
De stekker ligt er uit.
Oficieel wegens niet officieel.
Teleurstelling alom, dat zeker.

Het verhaal.
Vanuit mijn oogpunt.

Velo Antwerpen

Bijna een jaar geleden ging Velo Antwerpen van start. Goedkope fietsen huren op vaste plaatsen, voor een beperkte tijd.
Een voorbeeld uit grote steden als Brussel, Parijs, Zaragozza, Copenhagen,… werd gevolgd.
Ook de derde hipste stad ter wereld (*) is nu eindelijk berijdbaar.

De App

Niets zo handig als exact weten waar er in de buurt nog Velo’s beschikbaar zijn. Combineer smartphones, het internet en wat essentële gegevens met een brein en je hebt: een webapplicatie.
Eentje die je in quasi realtime toont waar er fietsen staan, waar je je fiets kwijt kan en wat de kortste weg is.
Geweldig, toch?

Jimmy Cappaert sprong als mee in de trein en deed goed werk: webapplicatie, Iphone applicatie en, niet te vergeten, “den API”.
Die API (om gegevens te voorzien voor iedereen die gebruik wil maken van die gegevens in een applicatie) zorgde voor een heleboel troubles, blijkbaar. Ik ken het hele verhaal niet, laat staan de details, maar het is niet netjes.

Stad Antwerpen is blijkbaar niet zo happig om gegevens vrij te delen en iedereen de kans te geven er een applicatie rond te schrijven.
Jammer.
Gemiste kans.

En nu?

Allemaal erg en teleurstllend, maar wat betekent dat voor de gewone gebruiker?
Wat merkt die daar eigenlijk van? Want geef toe: api’s en data: no one really gives a flying f*ck about it.

Awel: uw Velo applicatie, werkt niet meer.
‘t Is te zeggen: als je Velo Mobile gebruikte op iPhone of Android.

Je moet dus op zoek naar een nieuwe app om uw fiets te ontlenen en te stallen.
Vloek maar gerust en richt die pijlen maar op’t stadsbestuur.
Verdorie!

Apps die nog wel werken

VilloHelper (Android)

Zeer kleine app die erg snel de tien dichtsbijzijnde stations toont mét alle fietsinfo die je nodig hebt.

Mijn Velo (Android)

Een goeie app om je de kortste weg te tonen naar een station. Uitgebreider dan VilloHelper, mar daardoor ook complexer dan nodig.

VeloPhone (iPhone)

Dude Where is my velo (webapp)

Moraal van het verhaal

Antwerpen is, ondanks nog steeds de derde hipste stad ter wereld (*), nog niet klaar voor digitale burgerinitiatieven.
Controle en “onbekend is onbemind” spelen nog te hard door de gangen van het Schoon Verdiep.
Wachten is geen optie, wel het heft zelf in handen nemen en initiatieven uit de grond stampen.

Een echte “officiële” app is eigenlijk niet nodig. Kwaliteit komt altijd bovendrijven en alstublieft: laat de mensen toch kiezen!

*: niet echt de derde hipste stad (ik kan het niet direct staven), maar wel in mijn hoofd: New York  – Amsterdam – Antwerpen

Ondertrouw: WC for life!

Standard

Het is zover. ‘t Is officieel. Op 1 september om 09:45 wordt er in het Grote Boek van Patrick Janssens opgetekend dat W en C voor’t echt in’t echt getrouwd zijn.

WC for life!

Het Joodse Avontuur

Standard

Afgelopen vrijdagnacht was één van de merkwaardigste nachten die ik ooit meemaakte.
Niet alleen omdat er allerlei gebeurde dat niet gepland was, maar vooral omdat er allerlei gebeurde dat ik me nooit had kunnen voorstellen.
Ik vertel u het verhaal zoals het geschiedde, er zijn geen special effects of overdrijvingen aan toegevoegd.
De karakters en het beschreven voedsel zijn, voor zover ik kan inschatten, koosjer.

Na een terrasje-after-work-plus-een-blits-cafébezoek reed ik naar huis.
We leven momenteel rond de klok van enen. Theoretisch al zaterdag, dus.
Ik vertoefde in een zeer uitgelaten bui, luisterde naar luide muziek en fietste stevig door.
Ik was moe en wilde mijn bed opzoeken.

Plots!
Een dame op het fietspad die me gebaart te stoppen.
En iets zegt, maar door het geblaas van The Prodigy in de iPod versta ik er niets van.
Ik vraag om herhaling en de vraag klonk even bizar als hoe u ze hier leest: “Kan u even op het knopje van de lift komen drukken?”
Excuseer? “Er staat een man op de tweede verdieping en die wil naar beneden, maar kan dat niet.”

Mijn eerste reactie is om de brandweer te bellen. Dat lijkt me de juiste keuze: wat kan ik in godsnaam doen om iemand naar beneden te helpen?
Veel blijkbaar. De enige actie mijnentwege was om op het knopje van de lift te drukken.
Pardon? Stel het u even voor: midden in de nacht, van straat geplukt door een wildvreemde maar vriendelijke dame die vraagt om op de tweede verdieping op het knopje van de lift te komen drukken. Eén van de mij onbekende versiertruken.

En dat ik dan daarna ook maar een glas moet komen drinken.
Euhm.
OK, denk ik.

Ik help de brave man naar beneden (zijnde: ik druk op het knopje, de lift gaat van de tweede verdieping naar het gelijkvloers en de mensen zijn beneden.
Bedankingen langs alle kanten!
Goh, held, denk ik dan maar?

Wanneer ik twee minuten later bij Joseph in de living zit, wordt alles kort uitgelegd.
Dat het Sabbat is, en dat zij, vrome Joden, dan geen elektriciteit mogen gebruiken. Maar dat de man in kwestie moeilijk te been is en de trap niet op of afgeraakt en dat het wel zo sympathiek was dat ik even wou helpen.
Maar dat ze me dan ook wel erg graag op gepaste wijze willen bedanken.

Een glas wodca en wat fruitsap, snoep en lekkernijen, cake en nootjes.
Maar vooral: twee uur gebabbel en gedachtenwissel over het Jodendom, deWesterse  maatschappij en hoe die twee met elkaar samenhangen. Of net niet.
Mijn eerste echte ervaring met de Joodse gemeenschap is een feit.

Ik ben erg blij dat ik dat een keer mocht meemaken en ik hoop dat dat nog een keer voorvalt.
Warme, open en vriendelijke mensen, die Joden.
Joseph en David: erg bedankt!

Zondag op de markt

Standard

Rap rap naar de vogelmarkt om groenten en fruit, maar net op tijd om just te laat te komen.
Iedereen kraamde op, de restjes bleven achter. Wat appelsienen en appels was wat restte.
Een brood van Marocco Nuts en een tapenade vormen de brunch, een muntthee en lait Russe sluiten af.

En dan nog wat pintjes met een heleboel marktkramers. De gazet en wat gesprekken de zondag is een feit.
Antwerpen, daar valt altijd iets te beleven. Zeker op zondag, als je buitenkomt.