De werktitel is Henk

Standard

Liefste Henk

De eerste zeven weken dat we je kenden, Henk, hadden we je nog niet gezien.
We hadden er geen idee van hoe het was, om jou gemaakt te hebben. Nu ja, gemaakt.
Niet dat we moesten knutselen of zo. Plots was je er.
Althans, plots stond er een streepje op de zwangerschapstest.
Cool, dat zeker. Euforie en blijdschap.

Vooral toen ook bleek dat er ongeveer tegelijk een neefje dan wel nichtje zou zijn.
Eentje dat ouder zal zijn.
Een week of twee.
De werktitel daar is Tilly.

Werktitels, dat is nodig, om de gesprekken makkelijk te houden.
Werktitels zijn, net als alle andere naamgeving, niets anders dan symbolische gegevens.
Wij hebben dat nodig, en zodra de werktitel jouw naam wordt, verandert er vooral iets symbolisch.
De rest (blijdschap, euforie, liefde) blijft dezelfde.
Minstens.

Negen weken

Na negen weken zagen we je plots.
Dokter ShaBAM toonde je in volle glorie.
Met een volledig ontwikkelde bloedomloop, armpjes, beentjes en beginnende vingertjes.
En met een kloppend hartje.
Wij schrokken daarvan, maar dokter ShaBAM zei doodleuk “Mannekes, dat is hier een machien dat meer kost dan een gemiddelde Bentley, het zou maar erg zijn dat je hier geen hartje van het wonderlijkste ter wereld kan horen.”

Je was helemaal in orde, zover we (vooral de gynaecoloog dan) dat konden zien, en 2,44cm groot.
Dat we binnen drie weken maar terug moeten komen, want dan is er nog meer te zien.
En binnen drie weken, dat is niet lang meer, dachten we toen.

Niks van.
Drie weken is veel te lang om niets van je te zien.
We grijpen geregeld terug naar je eerste foto.
Om aan de wereld te tonen, of om zelf nog eens te kijken.
Want echt, je bent nu al de knapste van allemaal.

 

21 thoughts on “De werktitel is Henk

  1. Els

    Zeker inscannen, die foto, want ze verbleken,… Vik’s eerste foto is een stukje papier met wat grijs op geworden,…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *