De sanitaire vakman

Standard

Ik ben een kluns. Als het woorden aankomt valt het meestal wel mee, maar ware mijn leven het verhaal van de krekel en de mier, ik ware de krekel. Weinig constructieve daden mijnentwege. Muren bouwen, gyproc plafonds steken, vloeren vloeren, tafels timmeren, gras zaaien: allemaal niet aan mij en mijn linkerhanden (en betweterige brein) besteed.

Zo ook met sanitair. Als er water door kan stromen, dan is dat mooi. Als er geen water door gaat, durf ik wel eens met een schroevendraaier of een eetstokje te keuteren. Maar toen de afvoer laatst echt verstopt was, lekte hij na mijn ingreep. Na twee extra pogingen was het verholpen, maar toch. Gestuntel met een grote G.

Sinds half april geeft onze douche warm – koud – warm – koud – warm – koud – warm. Zelfs niet altijd uit de respectievelijke kraan. Miserie. Door omstandigheden nooit echt naar de loodgieter gebeld en met twee keer in de week douchen komen we er ook wel. Elke douche ging gepaard met gegil en gevloek, maar om 7u ‘s morgens of half elf ‘s avonds is het niet netjes om bij de mensen in de telefoon te klinken. Meerdere maanden miserie dus…

Vooral de vraag: “Wat kan dat dan zijn?” leverde bij menig bevriend doe-het-zelver mooie theorieën op. Iets in de geiser en iets in de kraan. Met een rubberke of een vijs. Dat ge best eens een nieuwe kraan hangt of er eens met een hamer naar moet zwaaien. Dat die mengkranen van voor den oorlog zijn en dat van die goeie keramische kwaliteit voor het leven is.
Aangezien wij hier nog maar drie weken te wonen hebben, vond ik dat minder geslaagde voorstellen.

Tot deze week.
De chaufagist / loodgieter / sanitaire vakman Bart kwam langs om de geiser en de verwarming te keuren voor verkoop. Bart deed zijn papierwerk en had ook nog wel even tijd om eens naar de kraan te kijken.
“Voor ik begin te werken,” sprak hij, “probeer dan eens met een nieuwe douchekop.” Zo gezegd, zo gedaan.

De theorie van Bart, de sanitaire vakman?
Dat onze geiser te weinig water krijgt doordat onze douchekop van binnenuit volledig verkalkt is. En een te klein debiet is niet goed om deftig warm water te krijgen. Klinkt logisch.

En zo haalde ik een nieuwe douchekop (zonder eco stop), kreeg onze geiser zijn gewilde debiet en douchen we weer netjes op tijd en stond. Zonder gillen, vloeken en frustratie.
Dankzij de sanitaire vakman.
Hij is trouwens het snelst te bereiken via e-mail.

One thought on “De sanitaire vakman

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *