De afgelopen week was er eentje van samenlopende omstandigheden.
En daar uit voorvloeiende stress.
Op alle vlakken liepen er zaken mis, liepen er zaken op het randje en meermaals stond ik met het hoofd in de handen aan mijn bureau, als er weer eens iets op de spreekwoordelijke stapel gelegd werd.

En toen was daar mijn omgeving.
De begripvolste vrouw.
De strafste collega’s.
De beste atleten en medesporters.

En hier en daar zitten er dan verborgen boodschappen tussen.
Van die kleine dingen die het ego strelen.
Ja, gij daar.
Ge weet wel dat ik het tegen u heb.
Dank u.
Van harte.