Net op het moment dat ik alleen maar mag typen in functie van de naderende deadline, loopt mijn hoofd om.
Ik moet mijn deadline van volgende week eigenlijk morgen halen om deftig op weekend te kunnen gaan. Niet dat ik me druk maak, maar eerder iets als “wat als”.

Nu, je zal het altijd zien: net op dat moment is er weer iets beters te doen. Beters te bedenken, beters te zien, beters te lezen of, zoals nu, beters te schrijven. Niets zo goed als procrastinatie. Ook gewoon tijd om nog eens te schrijven voor de leut. Plezant, als dat moet.

Wat er speelt in mijn hoofd?

• ik heb nog een stapeltje boeken te lezen
• de looptraining wàs op punt, dus die moet weer opgepikt worden
• er moeten verbouwplannen gemaakt worden
• geocachen ja, dat was ook nog een beetje een hobby
• ik ga te weinig op café met de mannen
• het webidee voor mijn horecakaart moet dringend wat vorm krijgen
• ik ging ooit een boek schrijven
• ik zou graag mijn job wat beter doen

Ook: stress geeft me de aandacht van een goudvis. Als het beweegt, heb ik het gezien.En ben ik vergeten met wat ik bezig was.

Gelukkig valt ook mijn schooltaak uiteen in het draaien van kleine drolletjes…