In de aanloop van’t verlof nog snel even naar de garage voor een klein onderhoud omdat de boordcomputer dat zegt. En dan nog even langs de keuring omdat Vadertje Staa dat zegt. En dan ook nog even de verzekering vernieuwen omdat dat ook verplicht is..

En dan denkt ge dat alles in de sakkosj is om op verlof te vertrekken, vertelt de keurmeesteres van dienst mij dat ik dat beter niet doe. Of dat ik maximum 50 kilometer mag rijden. Zowel in afstand als per uur. Best. Ze vertelde het als een aanrader.
Omdat de voorbanden, euhm, totaal naar de botten waren. Dat er draadjes uitkwamen.

Ik die niets van auto’s, banden of wat dan ook ken schrok nogal: ik herken geen vier- van een zescilinder, maar dit was niet pluis. Mezelf eens ferm boos gemaakt op de mensen van de garage, want ik had hen gevraagd om de auto na te kijken zodat die zonder moeite door de keuring kon en ik met een gerust hard verder kon. Klootzakken.
Ze mogen blij zijn dat mijn papa ze goed kent, want ik zou bijna hun naam durven noemen hier. En slijk smijten. En van die web2.0’se vunzigheden.

Weet dat ik het niet erg vind om te betalen voor dingen. Services, geoderen, noem het en ik ben bereid een min of meer eerlijk aantal dukaten neer te tellen.
Dat het soms wat meer dan eerlijk is, neem ik er bij: luxe komt met een prijskaartje, de naam van de voiture dient ook betaald.
Maar, euhm, ik verwacht dan wel dat het een beetje goed gebeurt.

Niet dus.
Op naar de bandencentrale voor nieuwe banden en een uitlijning en dan weer naar de keuring.
Gelukkig mocht ik daar een beetje voorkruipen: er is een aparte “lane” voor  herkeuringen, ik hoop dat u die nooit dient te gebruiken. Maar ‘t is maar dt ge’t weet.
Auto helemaal in orde, iedereen content.

Niet dus.
Airco leeg.
Bij Midas laten vullen voor 75 knotsen, da’s zonder zorgen zeg ik u.
Klein onderhoud zou er voor onze Zweed (‘t is nog eentje van voor de overname) op iets van een  135 euro’s komen. Da’s ongeveer een 200 euro minder dan ik bij de “authorized dealer” mocht betalen.
Een naam kost geld, ik zei het al.

MAAR!
De Zweed staat te pronken op zijn plaatske, ronkt als een paard 136 paarden met goesting en laat de temperatuur dalen tot kort bij het vriespunt.
Wij gedrieën, wij zijn er helemaal klaar voor, voor ons verlof.