Varka-la-la-la

Standard

De rugzak was gepakt, afscheid werd genomen.
Eventjes binnenspringen bij Paul en Werner voor een laatste belgische groet in Kovalam en een tasje koffie. Dat ik het er echt goed heb gehad en dat het fijn was en dat er aan alle mooie liedjes een einde komt.
Het was jammer om er weg te gaan. Ik heb er een schitterende maand beleefd en heel veel dingen geleerd, vooral op menselijk vlak. Dat ik er wil teruggaan staat buiten kijf, hopelijk lukt dat een van de komende jaren ook. Liefst binnen de vijf jaar, dan kan m’n paspoort twee indische visa’s bevatten…

Snel stoppen in Trivandrum (aka Thiruvanthapuram) voor een postpakket (de rugzak weegt al genoeg zonder de nieuwe en uitgelezen boeken) en dan de trein op naar Varkala.
Ondertussen krijgt m’n sluitspier het redelijk hard te verduren, want om de een of andere reden is’t weer van dat. Nu ja, lopen en laten lopen eh.
Maar helaas is dat niet zo handig als een mens trein en bus dient te nemen, dus een overdosis Immodium Instant (heerlijk van smaak trouwens) moet de redding zijn. Wat ook min of meer zo is… Min of meer, u leest het goed. Meer daarover in een volgende paragraaf.

Varkala ligt op slechts een steenworp (mits getrainde werpspieren) van Kovalam en wordt omschreven als het paradijs. Strand en religie en rust en dorps en niet zo heel toeristisch. Omdat ik graag een paar dagen strandvakantie wil zonder dikke, witte, mensgeworden hippopotamussen Engelsen strandt ik hier (die woordspeling, how jom!). De trein brengt me tot in het dorp, de bus tot aan de tempel en de benenwagen tot aan een groepje lokale jongeren.
Of ik een kamer zoek. Tja, een rugzak zo groot als de doorsnee Indier dient meestal niet om gezellig mee aan het strand te gaan liggen, dus ja. Maar dat ik slechts een beperkt budget heb. Geen probleem, 200 rupee lukt zeker zeggen ze.

We lopen verschillende huizen af, maar alles is volzet. Hoe meer huizen we voorbij lopen, hoe dichter we bij de zee komen en hoe hoger de prijs wordt, denk ik. Nu ja, laat dat geen probleem zijn voor er een prijs genoemd is.
Een kleine kamer,  schoon met gedeeld toilet en douche en pompbak buiten op het dak voor 200 rupees. Tja, dat ik dan wel verder zoek.  En  gewiekst als ze zijn, is  125 ook wel goed. Nice shot, denk ik dan.

Rugzak af, uitladen, muskietennet bouwen, t-shirt wisselen, gerief bijeen pakken en naar de beach!

Varka-la-la-la! Is het eerste dat in me opkomt als ik op het strand kom. Rustig! Proper! Gezellig! Echt, stukken beter dan Kovalam.
En de zee, zo wijds, zo wijds! En het strand, zo mooi! En de arenden, zoveel! En de restaurants, zo gezellig! En de verkopers, zo … niet aanwezig!
Er liggen een stuk of dertig mensen te zonnen, hier en daar iemand op een terras, een parasolletje of drie en twee redders. Allright!

Ook vandaag, zondag, is het er heerlijk rustig.
Wel toeristen, maar niet te veel. Ook minder arrogant dan in Kovalam. Ontbijt is ook hier best OK en de winkeltjes zijn wel open, maar niet opdringerig.
Ik heb het gevoel dat ik hier wel een hele week kan rondhangen.

Mocht je in India zijn en een strandvakantie willen en naar Kovalam willen gaan: doen! Bezoek SISP, zeg goeiedag aan Paul en Werner, leg je op het strandje aan het Rockholm Hotel (links van de vuurtoren) en wandel af en toe eens langs Kovalam Beach. Ga iets eten in de Lonely Planet of in Spice Village en drink een pintje in de bar van Raja Hotel.
Maar ga na drie dagen naar Varkala, zoek een kamer en geniet van het strand en de zee en de zon en alles. Echt, dit is een aanrader!

3 thoughts on “Varka-la-la-la

  1. hanne

    Hmmm, wat zalig om bij weg te dromen! Ik wil ook naar een strand… liefst één waar het minstens een graad of dertig is! Pas maar op dat je niet stillaan immodium-verslaafd wordt… Ik vraag me af wat daar het gevolg van zou zijn 🙂

  2. filip

    Je beschrijving van Varkala klinkt een beetje zoals ik lighthouse beach zes jaar geleden beleefde. En Varkala zelf was toen helemaal het einde van de wereld, nog maar net ontdekt als toekomstige trekplijster!
    Dan is er nog dat strandje, links van de vuurtoren. Daar heb ik samen met Ibrahim, Ameerhamsa en andere jonge, door SISP bereikte vissers nog gevoetbald 🙂 Doe vooral zo voort zou ik zeggen!

  3. mireille (één van je tantes)

    Lieve Wannes,

    Eerst en vooral nog de formele nieuwjaarswensen! Wij hebben dit jaar dit naar onze familie, vrienden en kennissen gestuurd:

    Om 2007 af te sluiten nog snel even dit:

    2007 – 2008

    2007 lijkt nog maar pas begonnen
    en toch heeft het weeral bijna afgedaan.
    Binnen enkele dagen zal 2008 zijn slag hebben gewonnen
    dus voor ons hoog tijd om aan het rijmen te gaan.

    Was 2007 voor jou zonnig en fijn
    dat 2008 dat dan ook moge zijn.
    Ervoer je het als mistig en droef
    dan is hoop en beterschap voor jou vast troef.
    Want minder leuke ervaringen nemen een keer
    en voor je het beseft zijn de mooie momenten er weer!

    Kortom, hoe je 2007 ook mocht beleven
    wij wensen jou en je naaste omgeving een heel nieuw jaar vol
    vreugde, vriendschap, een goede gezondheid
    en dat het 366 gelukkige dagen mag geven.
    Tot volgend jaar,

    Roel & Mireille
    Charlotte, Eline & Kato

    PS: Noteer alvast zaterdag 10 mei 2008 (Pinksterweekend!) in jullie agenda’s: tuinfeest R&M

    Ik weet het, Wannes ondertussen zitten we al 10dagen in het jaar 2008. Maar zoals het spreekwoord zegt: beter laat dan nooit!

    Ik lees dat alles goed met je gaat! Fantastisch, ik ben ondertussen helemaal melancholisch geworden! Kovolam (december 1995!!!) Never to forget! Goa had ik overgeslagen…….toen al te toeristisch en voor een low budget rugzaktoeriste veel te duur! Ja, zelfs in India. Ik wou het dan ook 6maanden volhouden met een budget van toen 50.000bef!!!!!

    Zo te lezen, zijn de prijzen voor een overnachting nog steeds heel ok!

    Miljaar het kriebelt om nog rap een ticket te boeken en af te komen………Volgend jaar plan ik nog is een reisje naar het voor mij zo nauw aan hart gelegen Zuiden van India. Volgend jaar ga ik ons sponserkindje Bhavani bezoeken. Ik heb al een spaarplan opgemaakt!

    Voorderest gaat het goed met ons! Roel is 3/1 opnieuw gestart bij BARCO en ik start 1/2 bij een dokterspraktijk! Ik ga daar het medisch secretariaat opstarten! 4km van ons huis en ik hoor de meisjes vanuit mijn kantoortje spelen op de speelplaats! Geweldig toch, eindelijk een evenwicht vinden tussen werk en gezin!

    Ziezo tot zover nieuwtjes vanuit het vredige Hamme

    Bijpraten doen we nog wel op één van de geplande familiefeestjes (Eline haar lentefeest gaat door op 20/04; thema paarden!!!)

    Veel liefs van ons allemaal,

    Mireille

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *