Verre reizen zijn altijd een beetje speciaal. Zeker als je met het vliegtuig gaat. Niet zo best voor de Kyotonorm, maar naar Bangalorese normen valt dat allemaal wel mee.
De controle op de luchthqven was redelijk streng met als gevolg dat Wannes een halve nacht op de grond heeft geslapen en pas om vier uur binnen mocht om een stoeltje te zoeken en te crashen.
Koffie is op zo’n moment een vrij straffe drug: weinig slaap, doodmoe en caffeïne. Zij die me kennen weten hoe ik dan reageer…

De rest van de trip naar het f***ing koude België (trema!) verliep als het ware enorm vlot. Overstappen in Londen met een wachttijd van 15 minuten en dan: Brussels International.
En daar stond het hele ontvangstcomité van de familie De Loore klaar, met spandoek en al! En dan ben ik dus blij eh.