Er zijn van die dagen dat ik ten volle besef waarom ik graag in Antwerpen ben. Vandaag is zo’n dag.

Veel te laat opgestaan na een dolle nacht in Meer. Akkerpop was het verhoopte feest en laat me duidelijk zijn: de sfeer maak je zelf!. Ik heb me dan ook eve volledig laten gaan tijdens Enemy Ground: het dak ging eraf!

Maar vandaag dus aan de josdag begonne met naar de stad te vlammen en de reistas die toc steeds weer nodig is af te gooien in onze stadse villa.
Dan een cultuurmarktje met het zonnetje op m’n bolletje. Veel volk! How jom.
Er werd iets van een honderduizend man verwacht, maar het leek meer. Alles stond vol.
Meestal kom ik op zo’n dagen niet al te veel bekend volk tegen. Iedereen is er wel geweest, maar niemand gezien.

Vandaag was het echter anders!
Op een uurtje tijd zeven bekenden tegengekomen.
Klapke doen, afspreken om nog eens af te spreken (juffrouw K), een prettige dag wensen (juffrouw H met de mamie en de papie), zorgen dat we volgend jaar een stevige barbecueparty kunnen geven (meneer W met zijn madam), zeggen dat alles goed gaat (baas S met wederhelft) en vragen hoe Akkerpop gisteren beleefd werd (meneer W met mevrouw S).

HoReCa-gewijs een kleine stop gemaakt bij café Den Hopsack. Gezellige boel met live muziek, en gazetje en een tasje koffie. Da’s josdag!

Toen ik verder wandelde kwam ik alleen maar gelukkige mensen tegen.
En dat, dat maakt mij ook gelukkig.