Nadat ondertussen ex-collega TJ en other-branch-than-me-collega SB mijn webstekje hebben ontdekt, heeft ook collega BV het ding ontdekt.
En dat er precies zo weinig van’t werk op staat.
Tja.

Het bedrijfsleven en weblogs: nog niet de beste vrienden.
Het traditionele bedrijfsleven en weblogs: geen vrienden.

En dat valt ook wel op.
Het zijn veelal de internetbedrijfjes, de marketingbureaus en de reclamewereld die durven bloggen.
Of durven laten bloggen.
Want die zijn “kei viraal”.

Viraal?
Een middelvinger in uw sterretje ja.
Wannabe-viraal?
Soms.
Gefaket viraal?
Meestal.

Jammer.
Mond-aan-mond reclame is nochthans  nog steeds iets dat uitermate effectief is in “de strijd om het schab”.
En wat zijn blogs anders dan zeveraars aan deinternettoog?
Weinig verschil afgezien van het fysieke aspect.

Daarom: laat mij maar bloggen over mijn firma!
Zolang ik me er goed voel zal ik het niet in mijn hoofd halen om er negatieve vibraties over rond te strooien. Zolang ik het gevoel heb dat ik er rechtvaardig behandeld word, ben ik uitermate positief.
Allicht: wie wil een goed zitje opd e arbeidsmarkt nu kwijt door domme uitspraken?

Aan de andere kant: één negatieve blogpost kan in een mum van tijd een heel bedrijf schade toebrengen.
Maar wie zou dat willen doen?
Ik niet.