Van zes tot half negen ja.
Ten dienste van de werkgever dan toch.
Altijd pleznat om u bij de omstaanders wat belangrijker te doen lijken dan dat ge zijt.
Want veel werken, da’s voor’t management eh. Of toch iets met een hoge titel en dito pree.

Dat laatste schijnt momenteel niet zo hoog te staan, wist mijn financiële manager te zeggen. Dat er anderen zijn van gelijk niveau, later begonnen, zeker niet beter die meer verdienen.
En niet zomaar wat meer eh.
Minstens honderd brute euro’s.
Reden te meer om me vandaag maar eens zwaar te laten gaan in de bieren en andere geestrijke dranken: pastis, LiebfrauMilch, Kaapse Pracht, Bornemse Trippel en als afsluiter een tequila zonneschijn. En dat ik er zo morgen nog een paar binnengiet voor ik begin te werken.

Want dat is de nieuwste sensatie voor een kerel van mijn, blijkbaar niet zo hoge, niveau: bezopen de werkvloer observeren. Zeker voor elf uur is dat goed te doen, dan “zit de prut nog wat in de weg”. Na de middag en na enkele soepjes is er meestal wel wat verbetering, ware het niet dat er in het restaurant wat bruin bier geschonken wordt. Ook tafelbier, maar ook echte stevige schuimende kragen. Een stuk of zes op een half uur, twee dagsoepen erdoor en we kunnen verder. Heerlijk.

En nu? Voetbal kijken. Op ons terras!
Vanaf morgen worden er foto’s gemaakt in Klapdorp.
Met zwarte vakjes voor de ogen en al.
In avant première: deze meneer woont hier ook…