Een mens kan zich al eens vergissen.
Gisteren vol goeie moed naar een feestje vertrokken met de Madam en haar huisgenoten.
Kledij casual, het zou een gezellige barbecue worden met de familie en later op de avond zouden er ook nog wat vrienden van de gastheer en zijn dame komen.

Aangekomen bleek het net iets meer dan een vleesbakkerij te zijn: in een zaaltje (oervlaams, achter een cafeetje) stonden lange dissen opgesteld met in het midden een buffettafel waarop tegen half zeven “wel wat voedsel verscheen”. Er werd buiten van net-niet-aangebrand vlees gedaan, dat werd binnen gehaald en mocht dan verorberd worden. Groentjes, aardappelsla, brood en saus. En ribbekes!

Enorm lekker allemaal, veel ook. Veel ribbekes ook. En extreem lekker!
Nu, er begon al wat te dagen bij mij.
Niet echt een gewoon familiefeestje, dat mocht wel duidelijk zijn.
Na het eten en het dessert kwam de ware toedracht.

Raf en Roosje zijn tien jaar samen en aangezien ze dat nog heel lang van plan zijn te blijven, wilden ze een feestje doen. Maar als je een bloeiende familie hebt, een sociaal leven van jeugdbewegingen en veel vrienden tout court, spreken we niet meer over een feestje, maar over een Feest. Driehonderd genodigden, openingsdans en vermenigvuldigen: het was gezellig!

Mezelf kostelijk geamusseerd, een collega leren kennen én gebobt.
D-o-l-l-e pret!