Ja!

Mijn Ja! boek is ondertussen eindelijk uitgelezen en of ik er lesjes uit heb getrokken.

Ja meneer, zeer zeker!

Of ik vanaf nu ook op alles Ja! zla zeggen?

Ja, zij het lichtjes genuanceerd.

Want Ja! zeggen is meer dan doen wat iemand vraagt.

De clue van het boek is uiteindelijk dat je Ja! moet zeggen tegen de positieve kant van het leven.

Want Ja! tegen oorlog, is eigenlijk Nee! tegen vrede.

En vrede is positief, dus is Ja! tegen oorlog verkeerd…

En dan nog: de vraag van vandaag!

Is weten beter dan niet weten?

Is het met andere woorden beter om te weten wat je aan het missen bent (dat je datgene wat je aan het missen bent dus ooit al minstens één keer hebt beleefd) of besef je beter niet wat er aan je neus voorbij gaat?

Pompompompompompompompom