Relaas van een zeer geslaagd, doch vermoeiend weekend

Standard

Vrijdag 25/2
Eerst een klein feestje op het SPRA omdat Brigitte vanaf 1 maart haar horizonten gaat verleggen bij een privé winkelcentrum, dus: feeest! Plezant, dat wel, maar dat hield natuurlijkw el in dat er vrijdag pas om 18u een bus richting Kempen genomen kon worden. Geen probleem: om 20u was ik aanwezig in de parochiezaal om aldaar alles mee klaar te zetten.
Beamer, camera, boxen, mengpaneel,…. Veel materiaal voor weinig geld. Zo zit dat als je dingen huurt van bij de Provincie. 66euro voor de hele zooi: Zaaaaalig!
Om 23u nog even naar huis om dan snelsnel naar de Mussenakker te keren alwaar ik verwacht werd achter de toog om van barman te spelen. Redelijk wat pinten passeerden mijn handen (veel minder mijn lippen) en om kwart voor één (of toch daaromtrent) arriveerde er een bus vol uitgelaten mensjes. Jeugdhuis Frontaal (uit Lille) was aangekomen! Duvel, Leffe, cola’kes, pilsjes en twee platte waters. Als we maar gezond zijn. Kort blitsbezoek, maar wel den Tim tegengekomen: blogger en fijn mens (voor de korte tijd dat wel elkaar tegenkwamen).
Uiteindelijk om half 3 in bed gesukkeld. En redelijk moe toch wel.

Zaterdag 26/2
Om half negen wakker geworden, om negen uur opgestaan en om half tien vertrokken. De zaal klaargezet voor onze eerste bonte avond met deze leidingsploeg (als leiding…). Geen sinecure, maar wel plezant. Heel veel te doen en te denken (meer heb ik eigenlijk niet gedaan…).
‘s Middags bij de Mc Donalds gaan eten (heerlijk, gezellig en snel) met dien gevolmge dat er om 16u opnieuw een hongertje de kop opstak. Soit. Om half twee de eerste benegels aanwezig en klaar voor de generale repetitie. Niet in de juiste volgorde: dat kon niet wegens niet iedereen op tijd aanwezig zijnde. No problemo: “Als iedereen al maar eens op het podium geoefend heeft.” Uiteindelijk tegen 17u iedereen getry-out en terug naar huis. Heel efkes gaan eten, douchen en omkleden (ja, da kort broekske was er weer bij 🙂 En dan terug: om 19u stonden de eerste ouders er al (“hoe da begint ni om zeven uur?”) Even stressy maar om 20u stipt begonnen. Heerlijk. Alles verliep min of meer correct (geen grote blunders, geen echte fouten) en iedereen was laaiend enthousiast bij de pauze. Onze eigen groep (de Speelklup) deed het geweldig: retezenuwachtig maar toch rustig (op het podium dan toch).
Om half elf was het gedaan en kon er nog een pintje gedronken worden in onze “cafetaria”. Om 1u de laatsten naar huis begeleidt (tot aan de deur, wel te verstaan) en zelf nog even iets gaan drinken. Gezellig naar de Mussenakker tot twee uur. Dan naar Hightech om nog een beetje beats op te vangen en om kwart voor vier thuis. Nog wat keuvelen met de mama en om half vij eindelijk in een lekker warm bed. En ‘t was nodig: heel de avond in een Chirobroekske lopen, het gaat niet in uw koude kleren zitten (letterlijk dan!).

Zondag 27/2
Veel te laat wakker geworden (11.15u ipv 10u) en dus spoeispoei naar de parochiezaal. Twee minuten te laat. Alles wat aan kant gezet en gewacht op de leden en de ouders. Weer van’t zelfde gespeeld maar nu was er een soort van routine ingekomen: iedereen wist perfect wat hij/zij moest doen en dat was een pak minder stresserend. Het leidingslied op het einde was wederom een succes en ook na afloop lieten we ons niet kennen: iedereen kweet zich onmiddellijk van zijn/haar taak en om 19u was alles opgekuist en konden we terug naar huis. Een geslaagd weekend met een fijn financieel staartje: bijna 2000euro netto. Alleen de brouwer moet nog betaald worden…

Conclusie
Voorbereiding is alles
Wij zijn goed bezig
Jongens en meisjes kunnen soms wél samenwerken
Wij zijn goed bezig
Alle ouders staan als één man achter de Chiro in de “strijd” om het klooster en omgeving
Wij zijn goed bezig

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *