Honger

Standard

Kwart voor twaalf, nog werk en dus geen bed in zicht.
En honger want nog niet deftig gegeten sinds 13u… (en volgens mijn bioritme moet ik regelmatig eten, elke drie uur of zo).
Wat doet iemand uit een (*ahum*) westers en (*ahumer*) beschaafd land dan?
Iets eten. Het toeval wou dat ik toevallig twee weken geleden een studentenpack heb gekregen. Mét inhoud! Meestal zuigen die studentpacks, op de pils na, een stuk uit de muur, maar nu leek het mee te vallen. Er zat voorwaar eten in. Hoewel.
Verhaal kort: Spaghetteria van Knorr. Nooit klaargemaakt, laat staan gegeten. De ultieme kans dus: Wannes wil een snackje, Spaghetteria ís een snackje!

Zo gezegd, zo gedaan. Water, inhoud van het zakje (verdacht veel gelijkenissen met de “soepkes van op de voetbal” van vroeger) en roeren. “Om de saus smeuïger te maken 25g boter/margarine toevogen.” Ok dan maar.
Eventjes wachten en klaar… Maar niet heus.

De gelijkenis met de “soepkes van op de voetbal” is zelden beter van toepassing weggeweest dan nu. Soep met kleine worstje als pasta… 25g boter voor de smeuïgheid. Misschien 250g?
Op de verpaking stond ook nog iets als: “voor twee personen”. Ik had er voldoende mee als snackje, maar als volwaardige maaltijd met een glas rode wijn, een tafel met kaarsen en mijn geliefde die ik “wel eens zou verrassen met een dinerke”, kon het me toch niet echt bekoren.

Knorr.
Morgen naar de winkel voor groenten en brood. Nah!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *