Burgemeester, meneer, burgemeester.

Standard

Verkiezingen voor een stad die me na aan het hart ligt.
A. Mét vreugde streepjes.
Een stad als zovelen, maar met een stukje muziek in elke hoek.
Swingend kan je hier rondlopen, dansend kan je naar de winkel.

Natuurlijk zijn er ook hier issues.
Problemen met huisvesting, criminaliteit, drugs en illegalen.
Vervelende momenten op de ring en op de Leien, als je daar staat in de auto, te wachten tot de file zich oplost.
Vuilzakken opengereten door dronken studenten, een achteloos achtergelaten fiets op een auto.

En toch woon ik hier graag.
Omdat de vibe goed zit.
Omdat de fietskes altijd beschikbaar zijn (of toch binnen het half uur, àls je een kaart hebt).
Omdat er weer (hier en daar toch) meer café’s opengaan, omdat er veel creativiteit in de lucht hangt.
Omdat ik hier woon.

Verkiezingen dus.
Minder erg dan toen het Vlaams Blok nog leefde, maar toch.
Ik kon een huivering niet inderdrukken toen ik de cijfers zag.
38% en een klets. Tegen begot 29% en nog wat.
N-VA tegen de Stadslijst.
Ik kreeg de kriebels en werd een beetje bang.

Wat met de stad?
Wat met dat wat goed ging?
Zouden nu alle andere problemen eerst worden aangepakt?
En waarom is die winnaar zo zuur gezind?

Ik heb nog maar zelden gehoopt dat ik me zo schromelijk heb vergist als vandaag en gisteren.
Zondag was ik nog wat verbouwereerd (en had ik een enorme snotvalling).
De keuze die ik maakte was blijkbaar niet de juiste om te beslissen over onze stad.
Niet dat dat ook maar iets verandert hoor. De essentie blijft dezelfde, maar de schwung is er uit.

Ik hoop dat ik me heb vergist en dat u er wel iets van bakt, burgemeester.
Dat u niet alleen de fijne zaken en de mooie projecten verder zet, maar dat u ook de door u zo graag aangehaalde problemen meteen even oplost.
Met liefde, of met harde hand.
Ik hoop dat u regeert als burgemeester en niet als confederalist.
Wacht u daar nog maar even mee.
Want u bent burgemeester, meneer, burgemeester.

Ik wens u succes.
En hoop dat u er wat van bakt, de komende zes jaren.
Want zolang hoort u hier.
En dat mag best met wat schwung zijn.

Of met een gezellig ploatje.

Ons Belgenlandje

Standard

Met de verkiezingen van vandaag in het achterhoofd, surfte ik wat rond.
Ideeën verzamelen, een mening vormen.
Eerlijk, het interesseert me matig. Ik wordt word ziek van mensen die op tv met een vorte smoel komen verkondigen dat ze niets anders doen dan zeggen wat er in hun boekske staat.
Het ziekst word ik van de media, die dat dat dan uitsmeren als choco op de boterham.

Ik kwam echter bij Frank terecht.
Hij richt een virtuele partij op, de KMO Partij.
Niet links niet rechts, wel bezig met wat er gaande is.
Een oplossing voor BHV (of toch dat het moet worden opgelost), milieu indachtig, KMO’s voordelen geven tegenover grote bedrijven.
En vooral: een lagere loonlast.

Een bediende met een maandloon van 1800 of 1900 euro bruto (geef toch, dat is toch geen excessief hoog loon?), een opslag van 50 euro netto geven, betekent dat het bruto-loon met meer dan 170 euro omhoog moet. Dat moet anders!

via Mijn politieke partij ….

I couldn’t agree more.
Ik ben voorstander van opslag en (nog véél) meer loon, maar zo’n kosten zijn belachelijk.
Zoals Frank aanhaalt: doe dan een winstbelasting.
Robin Hood to the rescue!

nieuws.be

Standard

De eerste dag van mijn vakantie werd gisteren beëindigd met een fijne presentatie en betatest van nieuws.be.

De presentatie beloofde heel wat.
Nieuws.be wordt anders dan andere nieuwssites, het wordt een nieuwscommunity.
Nieuws.be zal nieuws verzamelen als een grote opvangbak waaruit dan met behulp van persoonlijk in te stellen filters eigen rssfeeds gegenereerd kunnen worden.

Schoon concept, fijn vormgegeven en rustgevend zoals dat verwacht mag worden van een informatieve nieuwssite.

De betatest was eigenlijk een prébetatest. De site draait momenteel op proefservers en met proefdata. De echte kracht van het ding was dus niet echt te zien: wij mochten gewoon proeven van de mogelijkheden.
Vragen kwamen op en werden beantwoord.
Kritiek werd sportief ontvangen en genoteerd.
Broodjes en drankjes waren aanwezig, alsook schoon volk: Imke (heeft ook een echte naam), Monica, Trendwolves (naam vergeten…), Jachim (broer van het mannelijke redactiedeel), Jochen, en Pieter.

Ik verwacht er eerlijk gezegd wel wat van.
Een grote fruitkom waaruit een glaasje appelsiensap geperst wordt.
Alle rssfeeds die je je maar kan voorstellen (kranten, cnn, twitter, blogs, facebookupdates,…) worden in een grote bak gestopt en de gebruiker haalt daaruit wat hem (m/v) interesseert.
Klinkt utopisch, niet?

Mijn grootste zorg was dat er geen verschillende filters mogelijk zijn.
Ik ben namelijk niet op dezelfde manier geïnteresseerd in sport als in politiek binnenlands nieuws. Van dat latste hoef ik geen updates uit HLN of zattevrienden. Sport daarentegen mag uit elke hoek komen.
Gelukkig bleek mijn vrees ongegrond en zijn er verchillende dingen mogelijk.

Een ander hekel punt waar ik een beetje mee zit, is de inhoud.
Het is namelijk mogelijk dat gebruikers zelf nieuws gaan schrijven of zelf nieuws brengen.
Niet per definitie burgerjournalistiek: ook dit weblog mag meespelen.
Ik vrees dat er weinig hoop is om de teloorgang van het nieuws tegen te gaan.
Nieuws is de laatste jaren verworden tot nieuwtjes.
En daar zal nieuws.be weinig aan kunnen veranderen denk ik.

Ik kijk uit naar de echte alfaversie!

Bedankt Hannes om me uit te nodigen!
En voor de heerlijke fles wijn!

Laatste dagen hospitalisatie

Standard

Drie dagen zonder internet en ik weet niet waar ik moet beginnen. De afgelopen dagen waren in elk geval een pak rustiger dan de school en dorpsbezoeken.
Vooral mentaal wat kalmer.
Niet kalm, kalmer.

Vooreerst wil ik iedereen aanraden om The City of Joy te lezen. Ik had aan Swami een boek gevraagd om de tijd te doden, vooral ‘s avonds aangezien ik onder geen enkele voorwaarde het dorpje in mocht (maar da’s een heel andere kwestie). De brave man hed me een boekje gereserveerd waarmee ik op een zeer gemakkelijke manier veel van India zou te weten komen en dat me zou raken. Hij is in elk geval in zijn opzet geslaagd: ik weet een pak mer over India (verschillende godsdiensten, heiligen, goden, tradities,…) en het heeft me geraakt, zeer zeker wel. Tot bleites toe.

Want vrijdagochtend had ik het eventjes heel moeilijk. Ik was een uurtje voor het ontbijt opgestaan om nog wat te lezen in het toch wel spannende boek en plots viel alles in elkaar: de puzzel paste. Het geheel kreeg vorm in mijn hoofd en wat ik zag was niet mooi.
De oneerlijkheid tussen arm en rijk, gezond en ziek, hulpeloos en hulp in overvloed: mijn hrtje bloedde ervan. En waar het hart van vol is, stromen de oogjes blijkbaar van over. Zelden heb ik me zo slecht gevoeld. Vooral machteloos eigenlijk.

Toen ik na het ontbijt in het ziekenhuis arriveerde, was het daar al een uitermate drukke bedoening. Er werd cursus gegeven door de mensen van het SVIRHC. Aan overheidsmedewerkers.
De kleine NGO van Swami geeft dus instructies en bijscholing aan mensen die door de overheid betaald worden. De hele gezondheidspolitiek van Pavagada en Tumkur wordt door hen uitgetekend: een hele eer, maar ook een hele verantwoordelijkheid.
Ik probeer een stuk mee te volgen, maar alles gebeurt in kannada en dus verstaat deze blanke reus er geen woord van.
Ik begrijp dat het over TBC en HIV gaat en dat die twee heel vaak na elkaar volgen: mensen met HIV krijgen in 64% van de gevallen TBC.  De dokter hamert er op dat HIV niet dodelijk is en dat dat geen reden tot sociale uitsluiting is. Helaas zijn de mensen van de dorpen die mening niet geheel toegedaan. Het gebeurt dan ook vaak dat seropositieven wordenweggestuurd van dorp en familie.

In de namiddag is er tijd om grainpacks te maken. De pakketten die we dinsdag uitdeelden, worden in het hospitaal zelf verpakt: dat spaart kosten. Na anderhalf uur en een liter of twee zweet hebben we 150 van die pakketten klaar. Op zaterdag worden ze uitgedeeld aan hulpbehhoevenden die tot aan het hospitaal kunnen geraken. Voor anderen worden ze eens per maand rondgebracht.
Ik voelde me eventjes redelijk nuttig en niet zo machteloos als ‘s ochtends.
Wanneer ik gisteren die pakketten dan ook overhandigde aan de juiste personen waren ze enorm dankbaar.

Verder was gisteren vooral een dag van wachten. Normaal zou ik na de middag naar Bangalore vertrekken, maar dat werd dan uiteindelijk toch maar uitgesteld omdat het anders te laat zou worden.
Inpakken en afscheid nemen.
Hoewel, afscheid. Op dertien december zien we elkaar weeral terug voor de bruiloft van dokter Ravikrishna waarop ik ben uitgenodigd. Ik zal ervoor dus “eventjes” moeten terugkomen vanuit Kovalam. 1600 km heen en terug, maar een bruiloft missen zou eeuwig jammer zijn.

Katastroof

Standard

Ik kon gisteren begot niet op hun naam komen.
Discussie over bazenpoeperij en al en ik vond dat daar een passend lied bijhoorde.
Maar ja, hoe heet da groepke nu weer?
Zuipen, zuipen/…/met de wijven niks as last/…/kakken oep een fraanse wc/…/en nog zoveel meer duidelijke en niet mis te verstane teksten van hoog elan.

Titels ja, bij hopen.
Maar de groep?
Ho maar.

Dankzij collega L gelukkig weer het licht gezien.

Bij deze:

oep ‘t school was kik het febbeke van den heer
die vent gaf mijn geen huiswerk ni meer
de rest van mijn carrière was klassiek
‘k geraakte aan een dzjob door vriendjespolitiek
zweten zou kik nooit da dierf kik zweren
maar ‘k zag den baas verdoemme veel te geren
‘t was eender waar dattemergens zat
ge kon er staat oep maken ‘k stoeng achter zijn gat

ik maak kik met de bazen nooit ambras
ik voel me bij de bazen in mijn sas
de bazen zen voor mij lak kreem gelas
ik zen nen bazepoepper eerste klas

ne mens die werkt normaal een uur of acht
maar ik doen dobbel shiftjes elken dag
en heeft den baas dan nog een dzjob voor mij
dan pak ik er nog gauw ‘t weekend efkes bij
de ziekekas die is voor mij taboe
want ik blijf werken ‘t is mij eender hoe
en moette kik eens per jaar eens met verlof
dan gaan kik werken bij den baas in zijnen hof

ik weur door mijn collega’s ni bemind
ik vraag mij af waar hemme kik da verdiend
ze plagen mij oemzeggens heel den dag
zien ze mij met den baas dan schieten z’in de lach
van ‘s morgens vroeg is’t al: daar hedde’t ook!
en dan steken z’een telloor in hun broek
‘k weur mottig van die walgelijke show
en dan gaan’k bleten bij den baas oep den bureau

Beste Hans

Standard

Een korte repliek op Hans’ commentaar. 

Beste Wannes,

Vooreerst vind ik het fijn dat mensen me aanspreken met “beste”. Dat kan twee redenen hebben: ofwel ben ik de enige Wannes die ze kennen en ben ik daardoor de beste (en evengoed de slechtste/grootste/kleinste/properste/welriekendste) ofwel ben ik gewoon de meest geschikte keuze van alle Wannes’en die zij kennen.
Waarvoor dank, goede Hans.

Ik wil graag reageren op een aantal zaken die je als feiten naar voren brengt:

Reageren mag altijd, maar dan graag genuanceerd.
Ik breng zelden feiten aan. Ik ben dan ook geen journalist.
Wat ik hier schrijf is mijn mening en wordt gestaafd met geruchten.
Het feit dat het over geruchten gaat, hekel ik dan ook. Zoals je kan lezen, ben ik verre van gelukkig met de berichtgeving. Alles wat er gebeurd wordt overal verroddeld, maar een correcte analyse of een deftig antwoord op alle vragen blijft uit. Hoewel ik er zeker van ben dat dat een heleboel problemen de wereld zou uithelpen.

Je stelt dat Tinne Rombouts stemmen gevraagd heeft aan het Vlaams Belang. Ten eerste draag je geen bewijzen aan, ten tweede betreft het een geheime stemming zodat iedereen achteraf van alles kan beweren. En ten derde: In de afgelopen 6 jaren is het ook wel eens voorgekomen dat Vlaams Belang gestemd heeft voor een voorstel van Groen! over één of aan fietspaadje of zebrapad. Durf jij dan ook te beweren dat Groen! toen gehengeld heeft naar stemmen van het VB? Er zitten 25 leden in de gemeenteraad en één daarvan is helaas van VB. Net als alle anderen stemt hij mee; voor, tegen of onthouding.

Dat Tine stemmen van het Vlaams Belang vraagt vind ik hoe dan ook jammer. Helaas hoort dat bij het politieke poppenspel: Jan klaasen mag af en toe ook wel een kusje van Katrijn.
Je haalt het zelf aan: iedereen doet eraan mee. Als daar fijne zaken uit voort komen: top. Slechte zaken kunnen er niet uit voorspruiten want de stakker is (gelukkig) alleen. Dat ik geen bewijzen aan haal, wordt gestaafd door je tweede bewering: de stemming was geheim. Nu ik weer: roddels, geruchten, vertelsels.

De man van 76 jaar in het OCMW (Rik Michielsen)is niet 76 maar 75. Tijdens de installatievergadering, afgelopen vrijdag werd door de vertegenwoordigers van CD&V openlijk gezegd dat het hier over een tijdelijke aanstelling gaat in afwachting van een oplossing van de politike problemen in Hoogstraten. Mijn mening: Cd&V toonde hier duidelijk dat men niet uit machtshonger alles binnen wilde graaien wat door de wilde stemming van afgelopen dinsdag in de schoot geworpen werd. In tegendeel. Ik zou hier durven spreken van een verantwoord gebruik van macht.

Of Rik Michielsen (die vele goede zaken heeft gedaan voor de goegemeente, as we all should know) nu 75 of 76 lentes jong is, doet geen moer aan het punt dat ik wilde maken. Een partij die dweept met vernieuwing en verjonging moet naar mijn mening Bompa Punk niet van stal halen. Dat dit een afwachtende beslissing is, vind ik jammer.
Mensen die geen knopen kunnen doorhakken op drie maanden tijd, doen dat ook niet op vier maanden of op een half jaar. Beter geen beslissing dan een halve beslissing. Als er gotverdomme tussen oktober en december geen bestuur kan gekozen worden, kan het tegen eind januari ook niet en komt er voor 2008 geen deftige leiding van de gemeente.

Iemand die jij goed kent was tijdens de installatievergadering aanwezig en kan het bovenstaande bevestigen, in geval van het tegendeel heeft ie het gewoon niet gesnapt net als Jef Roos trouwens die het nodig vond om met een smerige opmerking de uitstekende sfeer op die vergadering proberen te verpesten.

Ik ken verschillende personen daar aanwezig vrij tot zeer goed. Dat zij het gesnapt heben weet ik wel zeker: het zijn allen bekwame mensen. Of opmerkingen smerig zijn of niet zal ik me over uitspreken als ik ze zelf hoor. Geruchten zijn geen feiten Hans. Een terechte opmerking kan vaak als smerig overkomen en in dat geval mist ze haar doel niet.

Voor zover bekend is er geen sprake van overlopers. Er zijn mensen in de KVB-fractie die nu overleggen met CD&V op basis van een meerderheidsbeslissing in hun fractie. Het probleem is dat de minderheid zich niet bij neerlegd bij dat besluit. Die minderheid wordt aangevoerd door Arnold van A.

Ik denk dat we beiden andere bronnen hoorden. Ratten en een zinkend schip zeg ik u. 

Een burgemeester die onlangs de eed aflegde met de woorden: “Ik zweer de verplichtingen van mijn ambt getrouw te vervullen” weigert nu zelfs om deel te nemen aan overleg.

Een kapitein blijft op zijn schip.
Dat ik het niet altijd eens ben met de beslissingen van Arnold, wil nog niet zeggen dat dat hij zich als een laffe hond moet laten slaan. Ook hij heeft zijn eergevoel. Als iedereen zich tegen jou keert, gebruik je ook al je macht.
Wel vind ik dat er gekozen moet worden voor het volk. Zowel door CD&V, KVB, Groen!, Hoop en Vlaams Blok Belang. En ook door de burgemeester.
Het volk eerst!

Dat, beste Wannes, zijn de feiten.

Wel Hans, dank je wel voor de verhelderende uitleg.
Weinig mensen die het zullen lezen, maar wel enkelen die nu iets beter weten hoe de vork aan de steel zit.
Het kan me hoegenaamd aan m’n lamme reet roesten of je het er mee eens bent of niet, maar ik denk dat we ergens iets gemeenschappelijks hebben: politiek is er voor het volk en moet aan het volk verteld worden.
En dat volk moet ten allen tijden weten wat er gebeurt.

Open communicatie, burger manifesten en directe aanpak.
Beter snel goed ontsmetten dan wachten op ontstekingen en wild vlees.

Mijn buurman

Standard

Arnold Van AperenHet gaat niet zo goed met mijn buurman.
Vanuit verschillende windrichtingen hoor ik vanalles.
Dat zijn gezondheid niet meer je dat is.
Dat zijn gestel lijdt onder allerlei problemen.
Dat vind ik jammer. Want met het nieuwe jaar wens ik iedereen altijd alleen maar het beste toe.
Zelfs als ik de streken van mensen niet volledig kan goedkeuren.

Ik begrijp wel dat hij zich slecht voelt.
Het politieke leven in Hoogstraten is dan ook volledig ontaard in een lelijke poel van onheil. Daar waar het beleid achtien jaar redelijk goed is verlopen, loopt het nu allemaal mis. Alles loopt in de soep, iedereen verraadt een ander en niemand, maar dan ook niet niemand van alle Hoogstraatse politici denkt aan de burger en zijn (m/v) welzijn.

Dat de hele zaak dan ook nog eens zwaar in de media komt, vind ik helemaal een schande.
Zeker omdat bepaalde mensen er anders worden afgeschilderd dan dat de feiten zich eigenlijk voordoen.
Mevrouw Tinne Rombouts wordt bijvoorbeeld constant mooi naar voren gebracht. Een jonge, ambitieuse vrouw die op een vreselijke wijze van haar ambt als jongste burgemeester is gehouden. Daar zit die hyena van een Arnold achter, zo blokletterden de kranten.

Dat mevrouw Tinne Rombouts nu aan de lokale afdeling van het Vlaams Blok vraagt om mee in de OCMW raad te stappen en te stemmen voor hen, wordt netjes doodgezwegen.
CD&V staat voor verjonging en vernieuwing. Mooi en ambitieus, maar waarom halen ze dan een, ongetwijfeld zeer geschikt, man van 76 jaar uit de kast als voorzitter van diezelfde OCMW raad.
Dat zij nu aan de macht zullen kunnen komen omdat Groen! en Hoop hun afspraak met KVB hebben gebroken, wordt nergens vermeld.

De wolf van een burgemeester is en blijft de boeman.
Nergens wordt er aandacht besteedt aan alle ratten die het zinkende blauwe schip verlaten. Nergens wordt er correct bericht, nergens wordt er een duidelijk antwoord gegeven aan de burger.
Geruchten, dat wel.
Dat er bepaalde hooggeplaatsten binnen de KVB naar de andere kant overlopen, enkel en alleen voor een schepenzetel.
Dat mensen die altijd hun nek hebben uitgestoken voor diezelfde blauwe partij, nu plots niet meer naar de vergaderingen gaan omdat ze er niet meer bij willen zijn.

Op oudejaarsnacht heb ik tegen een uur of vier nog ruzie gemaakt met één van de mensen die het schip nu schijnbaar verlaten. Dat een mening niet verder mag gaan dan een partij en dat op de man spelen niet kan. Dat hij nogal teleurgesteld was dat mijn gedachten niet strookten met hun ideeën, dat ik hun actie niet goedkeur.
Wel, als zo iemand dan stopt, hoef ik mij daar niet teveel van aan te trekken van die mening. Dan moet ik mezelf niet opwinden. Dan moet ik niet zeveren over de anti-politiek die er in Hoogstraten door allen gevoerd wordt.

Dan moet ik mij gewoon afzijdig en mijn lip houden.
Doe ik dat?
Nee.
Censuur vind ik zowieso al iets misselijkmakends.
Dus helaas beste mensen: als ge’t niet wilt lezen, doe dan uw ogen dicht.

Nog meer politiek geklungel…

Standard

en ik ben niet echt verbaasd.
In Hoogstraten nemen Groen! en Hoop dan toch niet deel aan het spelletje van Van Aperen.
Ze willen blijkbaar liever oppositie voeren dan dat ze meedoen in een vergiftigde coalitie.

Of hen dat siert?
Ik weet dat niet.
Mocht ik er met mijn neus boven gehangen hebben, ik zou ze dichtgeknepen hebben van de stank.
Bluffen, zeiken en broekschijten: het ruikt allemaal een beetje naar “‘t putteke“.

Nu ja.
De burgervader kan content zijn: hij is burgemeester.
Dat er nog geen bestuur is, is blijkbaar dan toch niet al te belangrijk.
Of toch niet voor iedereen even belangrijk.

Politiek is een vuil spelletje meneer.
En vooral: een lui spelletje.
In de ogen van de doorsnee burger dan toch.
Want dat krijgt enkele maanden de tijd om iets in elkaar te flansen, maar speelt het nog niet eens klaar om een hoop gestampte boeren (want dat zijn we daar in die uithoek tenslotte állémáál) bij elkaar te krijgen.
Deftig praten aan een grote tafel is er niet meer bij precies.

Waar zijn de grote redenaars van vroeger?
Waar zitten de schone Griekse sprekers?
Of houden we enkel volgelingen van Brutus over?
Mensen die zelfs hun eigen stiefvader in de rug zouden steken voor een sprankeltje macht?

Politieke actie: nog!

Standard

Vandaag in mijn mailbox.
Een opruiend mailtje van iemand die ik ergens wel ken.

>>Natuurlijk zullen we weer samen komen maandag om 19.00 uur voor het
>>stadhuis.
>>Breng panfletten mee . bv. Katholieke? Volksbelangen?
>>Ik vind weinig Katholieks terug in de houding van Van Aperen. Als je
>>je woord niet houdt, is alle vertrouwen weg.
>>Zelfs binnen zijn eigen partij beginnen ze hem al te wantrouwen. Zal
>>hij werkelijk op pensioen gaan? Roger wil het zelfs zwart op wit, want
>>hij zou natuurlijk graag de macht overnemen.
>>Terwijl zij kibbelen over de macht staat het volk in de kou.
>>Dienen zij de belangen van het volk of hun eigen belangen?
>>
>>Of “De kiezer heeft altijd gelijk?”
>>Dan toch niet in Hoogstraten. Straks zitten we met schepenen die niet
>>eens verkozen waren.
>>Het is toch waanzinnig dat we binnenkort schepenen krijgen met maar
>>een honderdtal voorkeurstemmen.
>>Dat deze mensen zich nu eens snel bezinnen vooraleer ze een nieuwe
>>legislatuur aanvatten.
>>We moeten geen baldadigheden doen. Een gevel met verf bekladden, gaat
>>echt te ver. Maar we mogen ons niet in slaap laten sussen.
>>Moest dit gebeuren in Chili. We zouden dagen aan een stuk op straat komen.
>>Vandaar…
>>Als de raadsleden niet gevoelig zijn voor de stem van de kiezer,
>>waarom zouden we dan in hemelsnaam nog naar de stembus gaan?
>>
>>Tot maandag
>>
>>(stuur deze mail door naar iedereen die graag een degelijk stadsbestuur wil)
Tja.
Wat moet een mens daar van denken?
De laatste keer dat ik over de politieke rel in hoogstratenland schreef, waren er een aantal mensen niet echt mee opgezet. Erg proper was’t allemaal niet, maar kom.
Uiteindelijk is alles dan toch bijgelegd geweest.

Wat ik er nu over denk?
Dat dit je reinste onzin is.
Betogen tegen iets dat er misschien komt.
Dat is zoiets als mensen met terroristische gedachten levenslang of de kogel geven.

Er is helemaal nog niets beslist, lieve kindertjes.
Het is niet netjes wat de burgemeester heeft gedaan.
Maar ‘t is ook President Bush-lomp van de CD&V.
Als zij over inhoud hadden willen praten (zowel met KVB (=VLD) als met Groen!/Hoop) was er geen vuiltje aan de lucht geweest. Want het mes snijdt aan alle kanten: Mevrouw Tinne Rombouts en haar omgeving hadden maar eens moeten nadenken voor ze zich als regelrechte winnaar naar voor brachten.

En dat we elke dag zouden betogen als we in Chili zouden zijn: waarschijnlijk wel.
Maar daar hebben de mensen a) minder geld en welvaart, b) geen job én druk privéleven.

En laat ons fokking eerlijk zijn: het is gewwon niet zo geweldig erg!
Het feit dat we ons met democratie kunnen bezighouden duidt op een goede staat van het land van hoogstraten.
Want eigenlijk is een dictatuur met een goede dictator de enige goede staatsvorm!

De oranje pot verwijt de blauwe ketel

Standard

In Hoogstraten was er gisteren weer sprake van politieke commotie.
De gemeenteraad werd opgeluisterd door een vijfhonderdtal manifestanten die de huidige burgemeester van hoogverraad beschuldigen.
Van Aperen heeft natuurlijk een niet zo nette streek gelapt. Dat zijn eenvoudigweg de feiten.
Persoonlijk vind ik het totaal not done om een akkoord achter iemands rug te verbreken.
 Er zijn natuurlijk “verzachtende” omstandigheden voor deze deugnieterij. Als er gesprekken gevoerd worden over de voering van het toekomstige beleid, dan moet er natuurlijk over inhoud gepraat worden. Mochten de tjeven duidelijkheid scheppen in de te verdelen posten én in de te verdelen bevoegdheden, dan zou men alvast een meter verder staan.
 

Als er natuurlijk een bende steenezels bij elkaar zitten, gaat het niet.
Als elke partij én de burgemeester én de eerste schepen én de OCMW voorzitter én alle echte schepenmandaten wil hebben, tja, dan lopen we elke kans op een vredespijp mis.
Als mevrouw Tinne “ik-was-bijna-de-jongste-burgemeester-van-Vlaanderen” Rombouts Arnold hekelt omdat hij het akkoord heeft verbroken, mag ze eerst eens in eigen boezem kijken.
 De CD&V van Hoogstraten had een mooie meerderheid verkregen van de kiezer. Zij stonden aan het roer, zij hadden de beste kaarten in handen.
Er werd vanaf de eerste minuut beslist dat er niet met KVB (de lokale VLD) gesproken zou worden. “Want den dieje mag geen burgemeester meer worden!”.
Gesprekken met Groen! en Hoop leverden veel ideeën, maar ook evenveel knelpunten.
 

De kleine partijtjes voelden zich sterk omdat ze plotseling nodig waren voor een meerderheid. En dus kon er vanalles geëist worden. Blijkbaar was dat teveel voor mevrouw Rombouts en deed ze niet mee aan dat spelletje.
Groen! en Hoop stapten toen maar naar de KVB om daar hun slag thuis te halen.
Gesprekken kwamen op gang, maar stopten even snel toen CD&V zich even inliet met de heersende partij.
Aangezien er nog nergens een document getekend was, klonk dit alles als “politiek geflikflooi”.
 Blijkbaar kon CD&V zich niet neerleggen bij de houding van Van Aperen en Co. Toen het voorakkoord gesloten was, barstte de bom in de blauwe gelederen. Er moest over verdeling van bevoegdheden gesproken worden voor het te laat was. Dat wil zeggen: voor 1 januari 2007.
 

Ten lange leste werden de kleine partijen, de “verliezers” van negen oktober, er nog eens bijgehaald. Blauw, groen en de kleur van de hoop vormden blijkbaar een redelijk deftige regenboog en de coalitie klitte samen.
Achterbaks, maar begrijpelijk.
  Persoonlijk vind ik dat ze zich daar in die middelste bult eens moeten bezinnen over wat politiek nu eigenlijk echt is. Politiek gaat voor mij over het volk.
En dat volk, dat wordt nu volledig vergeten.
In Hoogstraten gebeuren geen baanbrekende dingen. Niet met CD&V, niet met KVB, niet met Groen!, niet met Hoop. In Hoogstraten draait binnen drie jaar alles nog hetzelfde als drie jaar geleden. Voor vernieuwing en revolutie moet je niet in het conservatieve noorden zijn.
 En dat is goed.
Mensen hebben nood aan structuur en zekerheid.
Daarom, Rombouts en Van Aperen, trek uzelf uit de klei, laat uw ego varen en stel u ten dienste van het volk.
Want daarom bent u gekozen.
Dát is uw taak.