Ik vind het jammer. Elkaar uitdagen om steeds meer en zotter te doen is des mensens. Wie laatst is, is een rot ei, riep Pearl Jam ooit op de wei van Roskilde. Maar hey, iedereen heeft toch wel dat kleine stukje gezond verstand, niet?
Gisteren werd ik ook uitgedaagd. Om 20 pull ups te doen. En omdat ik genomineerd was, mag ik ook nog geld geven aan een goed doel. NAAR KEUZE! Ach, zal wel de leeftijd zijn zeker, dat ik de dingen liever constructief zie dan destructief. Want desastreuze gevolgen, dat zijn vijf slachtoffers sowieso.
Pull ups gasten, dat is uw lang leven.
Met of zonder van de bar vallen, dat mag je kiezen.
Is CrossFit safe? http://zite.to/1833QKu Een belangrijke vraag, tegenwoordig. Alle mensen die ik ken en die nog nooit Crossfit deden, vinden dat iets gevaarlijk. Zot. Ge moet echt niet goed snik zijn om daar aan mee te willen doen.
Hand stand push up? En dan op uwe kop vallen zeker.
Deadlifts? En dan mijne rug kapot zeker.
Touwtjespringen? Zot. Da’s voor meisjes.
Inchworms? Dat klinkt als lintworms…
Bon. Na twee en een half jaar zweten, stijf zijn en sterker / sneller / flexibeler / gezonder worden, zijn mijn blessures beperkt gebleven tot scheenbeenvliesontsteking en een pijnlijke achillespees (toen ik voor een marathon trainde en teveel liep) en een pijnlijke schouder (te weinig stretchen en teveel inchworms).
Al vaak stijf geweest (te weinig stretchen en mobility work) en veel gezweet en gepuft. Soms wat draaierig (200kg deadlift brengt nu eenmaal wat spanning mee) maar nooit overgegeven. Een keer ziek geweest van veel trainen en weinig slapen en verkeerd en te weinig eten.
Maar dus twee en een half jaar zonder echte issues. Nooit wekenlang niet kunnen trainen wegens blessure. Niet naar de dokter of de kinesist. Hoe dat dat komt? Omdat ik naar de coach luister. Omdat ik niet onnozel doe. Op een slechte dag moet je niet per se het maximum eruit halen.
Train hard, train smart. Luister naar uw lijf. Drink veel water. Eet genoeg. En genoeg: dat betekent veel en gezond. Vul zelf maar in hoe je dat wil doen.
En. Werk. Aan. Uw. Techniek.
Dat je rug recht moet zijn. Je buikspieren opgespannen. Je kont strak. BAM! Dat je beter wat lichtere gewichten neemt tot je vorm goed beter best is.
Nah. Supersimpel.
En nu: op naar de Crossfit!
Het leven als een oermens is niet vreemd voor mezelf.
Sinds een jaar of anderhalf heb ik er vanalles over gelezen, loop ik geregeld op blote voeten en durf ik al eens een steak voor ontbijt nemen.
Ik denk na over verwerkt voedsel (nagenoeg alles wat we in de winkel kopen) en bij tijd en wijlen wind ik me op over de belachelijke hoeveelheid suiker we binnensteken.
Basisfitheidsoefeningen zijn me niet vreemd en als ik iemand hoor vertellen over hoe fijn de zomer is, denk ik direct “Ah ja, dat is met die vitamine D!”.
Soit.
Die Wilma.
100 dagen leven als een holbewoonster.
Met de kippen op stok, veel groenten en vlees en vis.
Geen suiker en (bijna) geen elektriciteit.
Alles te voet. Alles te blote voet.
Ik kan dat niet, zo van die challenges.
Mijn sociale omgeving laat dat niet toe.
En ik zie die omgeving te graag om er voluit voor te gaan.
Maar in september wil ik nog eens proberen.
30 dagen zonder suiker en zonder gluten.
Geen verwerkte rommel.
Alleen puur.
Enorm veel groenten.
Ik vind dat nu al spannend.
Maandagochtend is voor velen het moeilijkste moment van de week.
Alles terug in gang stampen, de weekendluiheid verdrijven: je kent het wel.
De mannen van de Crossfit hebben er nu een geweldige oplossing voor gevonden.
Early Bird training.
Eventjes voor het werk van jetje geven.
Al eens goed dood zitten voor je gaat werken.
Awel, ik vind dat heerlijk.
Momenteel enkel op maandag, maar binnenkort naar alle waarschijnlijkheid uitbreidend naar andere dagen.
Early bird catching the worm?
Early bird killing the WOD.
Ik dacht het wel.
I want to lift something that I could’t lift yesterday with chalk all over me while I listen to scary music surrounded by people I love doing the same thing as me. I don’t want to run, or thruster, or row…ever. But it’s those things I don’t want to do that make me better, so I do it anyway.
Most of the time I would rather shave my most sensitive areas with Icy Hot than do fifteen minutes of auxiliary work with hollow-rocking, or v-uping, or whatever-ing. But auxiliary work is the stuff that lets me keep doing the stuff I love, so I do it anyway.
I don’t care how right, or how charming K-star is, I never feel compelled to shove a lacrosse ball up my ass and call it mobility, but whatever, supple feels way better than stiff, so I do it anyway.
I really don’t want to correct your Snatch flaw for the millionth time. I know you know the problem as well as I do, and I know it’s killing you that your body won’t do what your brain demands and that I see it every time. But I also know that if I keep trying, so will you, and that we will get it together, so I do it anyway.
I don’t go home at night and think of ways to point fingers and judge my friends. I remember that they asked for my help, and that help like mine is often unpopular. There is no such things as “CrossFitter’s hours”, it’s all CrossFit and all about standards. Standards never tire, people do. No matter how much you hate me for my help, I do it anyway.
Most days I love Paleo living, it comes as easy as breathing, but sometimes I can smell pizza from a state away, and every once in a great while I would step on your throat for a double cheeseburger. But, it’s not about what feels good right this second, it’s about what is good today, tomorrow, and for years to come, so even when Paleo doesn’t sound as good as Dominos, I do it anyway.
There are lots of logical reasons to do the things we should be doing but logic is too complicated sometimes. Logic says the right thing but says it without the voice of reason, and sometimes the only reason you need to hear is-”DO IT ANYWAY.
Zes weken lang was er een challenge.
Proper eten (veel groenten, bijna geen koolhydraten, geen alcohol, geen suiker,…) en veel trainen leverde goede punten op.
Veel slapen en visolie slikken brachten ook punten aan de dijk.
Er was een test in het begin (kracht en uithouding) en er werd vet gemeten.
Mijn resultaten toen waren nog geeneens zo slecht.
Dat zou ook erg zijn na bijna een jaar Crossfit.
Ik startte de challenge met 95.5 kg en 18.6% vet.
Met volle moed begon ik aan de zes weken, maar na een paar dagen was het al duidelijk dat dit niet zo strikt zou zijn als eigenlijk bedoeld.
Gezelligheid is nog steeds belangrijker, dus op café gaan en gaan gaan eten bij vrienden of op restaurant: reken maar van yes.
Wel lette ik tijdens de week op eten en drinken, probeerde ik voor drie tot vier trainingen per week te gaan en werd suiker bijna altijd gemeden.
Een trouwfeest en een festival dreigden roet in het propere eten te gooien, maar niets was minder waar!
Na zes weken liegen de resultaten er niet om:
95.5 kg werd 92.5 kg
18.6% vet werd 15.7%
Concreet: 3.2kg vet kwijt en 200gram spiermassa erbij.
Maar wat ik vooral leerde in deze anderhalve maand:
amandelpasta en gemengde notenpasta staan vanaf nu altijd in de kast
spinazie met rode vruchten mengen perfect in een blender
ik moet veel meer squaten
En nu?
Tja, de challenge zit er op.
Vanavond worden de punten ingeleverd en dat was dan dat.
De man of vrouw met de meeste punten (not me) krijgt nog een prijs, iedereen kreeg al een t-shirt en dat was dan dat.
Ja?
Nope.
Gezond eten wil ik nog steeds blijven doen.
80% van de tijd 100% gezond. Eens zien of dat dat lukt.
Sport: zelfde deeg een koekje.
Het eetdagboek is al een vroege dood gestorven en punten worden ook niet meer geteld.
Gisteren begon de Crossfit Antwerpen Summer Challenge. 45 Dagen gezonder eten en leven.
Vooral het eten zal niet makkelijk worden: real food, geen suiker (dus ook geen koolhydraten, zetmelen, alcohol,…).
Veel groenten en vlees/vis, fruit en noten.
Eenzijdig zegt u?
No way!
Even veelzijdig als vegetarisch, veganistisch, diabetes of welk ander dieet dan ook.
Ik vraag me alleen af hoe het met Indische Currypasta zit.
Daar zit geen suiker is, maar het is wel geprepareerd.
In sommigen zitten er wel bewaarmiddelen, maar de meeste zijn, op het eerste zicht, wel ok.
Toch maar even navragen.
In de vloed aan coole dingen die in 2012 al de revue passeerden, liep ik vorige week de Crossfit binnen voor een rondje strongman.
Strongman? Is dat niet voor enorme beren die trucks verplaatsen met hun tanden?!
Ja.
En nee.
Strongman is dat wat mijn ruige broer doet. U weet wel, die sterkste man van Limburg.
Allemaal oefeningen met belachelijk zware bollen, sleeën, gewichten, auto’s.
Dingen die niemand kan, buiten de mannen van de NSMB.
Gelukkig voor Jan Modaal in de fitness, is er mister Orlando.
Of Rob, zols we hem mogen noemen.
“Please call me Rob”, zei hij.
Wat heeft de Rob nu gedaan dat wij allemaal zo zot zijn van hem?
Awel.
De brave borst is een Crossfit freak. Al lang.
Toen hij werd geconfronteerd met de coole oefeningen van Strongman, zag hij zichzelf tegenover een aantal beperkingen.
Enerzijds te zwaar, anderzijds niet in lijn met de gedachte van Crossfit: explosief en blijven gààn.
Daar moest iets aan gebeuren, dacht Rob.
Zo gezegd, zo gedaan.
Gewichten aanpassen en de oefeningen draaglijk maken.
Om ze dan weer enorm zwaar te maken door er wat Crossfit elementen (burpees,…) aan toe te voegen.
Ik kan u zeggen: het was een geweldige beleving, die avond in de nieuwe gym.
Op 26 maart, om half zeven is het zover.
Dan komt Rob Orlando himself ons wat truken van de strongmanfoor leren.
Ik schreef me alvast in voor de scaled versie: kwetsie van de gewichten een beetje van de grond te krijgen.
Nu de Games voor echt zijn begonnen, weet ik dat donderdagochtend niet meer hetzelfde gaat zijn.
Er wordt dan een nieuwe workout bekend gemaakt, voor ons ergens midden in de nacht in Amerika.
En een nieuwe workout betekent een nieuwe uitdaging.
Opnieuw het beste van jezelf geven.
Ik kan u verzekeren: als dat het eerste is dat je te lezen krijgt om 7u ‘s morgens, dan ben je opgedraaid binnen het kwartier.
Zonder koffie. Pure adrenaline.
Waar we vorige week (week 1) slechts 7 minuten kregen om zoveel mogelijk burpees te doen, krijgen we er nu (week 2) 10.
Om zoveel mogelijk te snatchen, met opgelegde gewichten:
Proceed through the sequence below completing as many reps as possible in 10 minutes of:
75 pound (34.09kg) Snatch, 30 reps
135 pound (61.36kg) Snatch, 30 reps
165 pound (75kg) Snatch, 30 reps
210 pound (95.45kg) Snatch, as many reps as possible
WOMEN – includes Masters Women up to 54 years old
Proceed through the sequence below completing as many reps as possible in 10 minutes of:
45 pound Snatch, 30 reps
75 pound Snatch, 30 reps
100 pound Snatch, 30 reps
120 pound Snatch, as many reps as possible
De snatch, da’s één van de twee Olympische disciplines in het gewichtheffen. De moeilijkste van de twee.
Vorige week nog geoefend, maar bij 45kg gestopt om aan de volgende oefening te beginnen.
Dat gaat dus redelijk pittig worden.
Maar met de juiste aanmoedigingen komen we er wel!
The lift requires not only great strength, but mastery of technical skills, a high degree of shoulder flexibility, excellent balance, and speed. However, power and strength do play an important role in differentiating athletes in competition, particularly at advanced levels, where the majority of competitors have mastered the technical aspects of the lift.
This lift requires coordination, torso (core) stability, and explosive power of the legs to generate the upward momentum required to snatch hundreds of pounds overhead. Tremendous speed is required to get underneath the bar after the second pull.
De laatste weken werd het trainingsschema opgedreven.
Met de aanstormende Crossfit Games is dat geen overbodige luxe: ik kan nog geen één handstand push up…
Vier trainingen per week resulteren vooral in meer benodigde energie, wat dan weer meer eten met zich meebrengt.
Na een avondtraining eet ik ongeveer twee volwassen porties warm eten.
Groenten, vlees en iets van koolhydraten (aardappelen, rijst, pasta).
Probleem: anderhalf uur later heb ik weer honger.
Oplossing: meer eten.
Meer eten lukt niet, laat nog een keer eten is niet gezond.
Daarom bestelde ik op aanraden van mijn Sterkste Broer een proefpakket Whey Perfection.
Extra eiwitten en proteïnen om de training beter te verwerken en sterkere spieren te krijgen.
En een proefpakket om de smaakjes te testen…
Er werd me aangeraden om eens te kijken bij BodyenFitshop.nl omdat dat de beste prijs/kwaliteit is én goede service.
Prijs/kwaliteit kan ik nog niet beoordelen (zelfde hoeveelheid is elders wel duurder) maar de service is perfect.
Bestelling op maandag 20/2/2012 om 07:38 pm
Bestelling verzonden op maandag 20/2/2012 om 07:53 pm
Bestelling geleverd (gratis, bovendien) op dinsdag 21/2/2012 om 12:35.
Ik merkte ‘s avonds (gisterenavond dus) dat er eigenlijk maar 25 in plaats van 30 zakjes waren.
Snel een mailtje naar de helpdesk en bijna even snel een nieuwe verzendingsbevestiging.
En nu net, tijdens de lunch: overige zakjes geleverd.
Eén van de zaken die me een half jaar geleden over de streep trokken om met crossfit te beginnen, was het idee dat je traint om ook in andere sporten mee te kunnen. Zorgen dat je sneller, sterker en soepeler wordt, helpt om bij een aantal zaken niet de traagste, de slapste of de stroefste te zijn.
Er zijn sindsdien ook verschillende uitstapjes geweest naar andere clubs, maar daar deed ik nooit aan mee.
Ik hield het eerder eenvoudig met een beklimming van de Mont Ventoux in augustus en een marathon (+3km) in december.
In beiden was ik niet de beste, maar ook niet de slechtste.
Ik durf beweren dat de crossfittraining daar mee te maken heeft.
Vandaag wordt er geboulderd.
Mij onbekend.
Blijkbaar is dat iets met klimmen.
Zonder beveiliging en niet zo hoog.
