De eerste keer terug echt in de schoolbanken, het was een goede ervaring.
Goed als in: goed dat ik er zonder kleerscheuren vanaf kwam.
Nee, eerlijk waar, het was een fijne middag daar in het Klein Seminarie te Hoogstraten.
Eerst een uurtje nederlands (voorzetselvoorwerp, begot) en dan een uurtje economie.
De dame aan het bord gaf nog op exact dezelfde manier les als tien jaar geleden, toen ik zelf bij de oplettenden hoorde.
Grappig.
Ook grappig toen ik werd aangesproken over mijn “kritische” blogpost, “Kritiek op het Klein Seminarie“, van een hele tijd geleden. En of ik daarmee nog snel even wilde schofferen.
Nee dank u, was mijn terechte antwoord.
Mensen lezen enkel wat ze willen lezen.
In dit geval ging het om een opdracht die we in het zesde middelbaar moesten maken.
En mensen zien dat dan alsof ik het Klein Seminarie te Hoogstraten een loer wil draaien.
Niet mijn schuld dat ik hoog in de zoekmachines sta, wel? 🙂
Zo’n kritiek heb ik ooit ook nog moeten schrijven. Daarbij heb ik mij toen wel beperkt tot de bibliotheek, die toen nog geregeerd werd door ene Jan V. Nadat ik daar afgezwaaid ben hebben ze eindelijk de zes jaar lang beloofde vernieuwingen doorgevoerd (maar waarvoor wij dus al zes jaar lang betaalden onder het motto: we gaan dat volgend jaar allemaal vernieuwen).
‘t Zijn kerels daar, wel jammer dat de meeste fossielen vlak na mijn vertrek op pensioen zijn gegaan.
jan v kon wel tellen qua fosiel, dat is een feit 🙂