Vandaag een redelijk rotdag gehad. Weinig tot niets opbouwend gedaan en zwaar gezweet (koud dan wel). Probleem was dat ik vanavond tegen een uur of zes serieus in zak en as zat en echt nergens geen goesting meer in had. Ik had redelijk veel zin om gewoon in mijn bed te kruipen en morgen een gat in de dag te slapen. Afspraken om 10u konden m’n rug op, eindwerk zou ik volgend jaar wel doen en die presentatie van maandag kon ook nog wel wat wachten.
Gelukkig kwam er toen een oplossing aange’sms’t…

Of ik niet mee ging petanquen. “Ergens aan’t Eilandje”. Geweldig idee. Ballen (vers van d’n Aldi) gepakt, fiets genomen en vertrokken. Tommy opgehaald en naar het Eilandje getogen.

Een zeer goede, doch van een menigte kijklustigen voorziene baan links laten liggen en wat verder gegaan. Naast de Londenbrug echt wel dé petanque hotspot van het moment gevonden. Een picknickbank, een petanquebaan (treinbilzen en “gravel”) en wat water in een dok. Perfect!

Spelletje gespeeld. Het begin sloeg wel een pak tegen: lang gelden, feeling weg, slechte baan. Nu ja, slechte baan: schots en scheef, onkruid en veel te weinig gravel, maar voor een eerste keer: zeer geschikt.

Na een half uurtje was het gevoel van weleer terug: netjes naast de “but” en carambollen dat het een lieve lust was. Alles verliep nogal spannend, maar de eerste set was voor Tommy. Tweede set voor mezelf. Alles rustig op het gemakje zoals het hoort. Een laatste straaltje zon en een redelijk temperatuurtje maakten het Frankrijk gevoel volledig af.
Laatste set was uitermate spannend: 5-0 voor Tommy, 5-1, 5-4, 7-4, 7-7, 9-7, 9-10…
En dan, met de laatste worp: 11-10…


Twee-één in sets dus. Gedaan en opgekraamd.

Nu helaas nog wel wat werk: Powerpoint tegen maandag aanpassen, engelse presentatie maken. Maar: nu met een goed gevoel!

Morgen nog eens hard werken (le dernière fois à l’école) en dan een gezellig avondje met la Hanne! Wat een vooruitzichten!!!

(foto’s via Flickr. Goed gerief, zo op het eerste zicht. Voor de Chiro ook eens aanschaffen: wel een pro account dan, als we nog eens 2000 foto’s online willen gooien van één kamp…)